Mythisch, realistisch, krachtig en kwetsbaar

Voordat ik begon dacht ik dat dit een dik boek was, ik las het echter sneller dan menig dun boek en had gewild dat het boek nog langer was. Emilia Hart zet een mythische sfeer neer door haar beeldende, fijne schrijfstijl en doet dit zo subtiel dat het levensecht aanvoelt. Ik heb geen moment gevoeld dat het onrealistisch of fantasy was terwijl er toch dingen gebeuren waarvan wij allemaal aannemen dat het zaken uit sprookjes zijn. Emilia beschrijft dit zo vanzelfsprekend en verweeft het zo mooi met de realiteit dat dit niet opvalt.

We volgen vier personages: Lucy en Jess in het heden en Mary en Eliza in het verleden. Hun band met elkaar wordt gedurende het boek steeds duidelijker en krijgt steeds meer diepgang. Waar Mary en Eliza duidelijke voorbeelden zijn van hoe vrouwen vroeger onderdrukt werden lijken Lucy en Jess hier vrij van te zijn. Toch zijn beiden dat niet, op een veel subtielere manier lijden zij onder het vrouw zijn en hoe de maatschappij hier soms toch nog in staat. Een heel actueel thema wat geloofwaardig neergezet wordt zonder medelijden op te wekken of zielig over te komen. In tegendeel, de vrouwen zijn naast kwetsbaar, vooral heel krachtig.

Tijdens het lezen vind je steeds meer puzzelstukjes en ze vallen allemaal langzaam aan op hun plek. Ik zat helemaal in het verhaal en wilde graag doorlezen. Dit boek blijft me nog wel even bij.