Anna Boleyn – weer hetzelfde verhaaltje, of toch niet?

De zaak Anna Boleyn is al eeuwen een mysterie en daar speelt het boek op in. Anna Boleyn gaat de geschiedenis in als de eerste koningin die door haar eigen man geëxecuteerd wordt. Ze werd afgeschilderd als een ketterse hoer. Het boek geeft een keer aan deze kijk en toont haar in de slachtofferrol. Kathleen McGowan was niet de eerste om haar ook zo te bekijken en maakt de aanvulling te concentreren op haar opvoeding in Vlaanderen en Frankrijk. Het verhaal is natuurlijk fictief, maar de theorie dat Boleyn meer is dan een heks is niet zo ver gegrepen.

Ik begon het boek te lezen zonder de kennis dat het het vierde boek van een serie was. Ik pikte het boek uit het rek door mijn voorliefde voor geschiedenis en Anna Boleyn. Voorgaand op dit boek schreef McGowan al het Magdalena mysterie (2006), het Jezus mysterie (2009) en het medici mysterie (2010). Kathleen McGowan begon met het bestuderen van mythes een volklore met een specifieker belangstelling voor het christelijke geloof en zijn oorsprong. De reeks gaat over de feministe, journaliste en schrijfster Maureen Paschal. Maureen lijkt in heel wat opzichten op Mcgowan, ze schreef een boek en heeft een tv-serie gehad, ze komen beide van de VS maar woonden een tijd in europa. In de vorige boeken ontdekte ze al meerdere geschriften en geheimen. Ze is verloofd met de Ier Berenger. Het koppel heeft samen een groot fortuin en kocht een vroege renaissance kasteel, kasteel Sabra. Het kasteel is gesitueerd in Occitanië, een regio waar lang veel ketters hebben geleefd die werden achtervolgt door de kruisvaarders. Dit kasteel is de aanleiding tot het hele verhaal aangezien ze hier een kist ontdekken met brieven en dagboeken van Anna Boleyn.
Het verhaal komt traag op gang en voor de eerste hoofdstukken voel je alleen de nieuwsgierigheid van de hedendaagse personages en de verwondering naar Anna’s intellect bij de zestiende-eeuwse personages. De aanvang en voorschaduwing duren te lang, ook aan de complexheid van de geschiedenis te danken, en de eerste hoofdstukken zijn daarom moeilijk door te raken. Eens Anna’s leven evolueert worden de brokken info die je krijgt ook moeilijker te volgen. De theorieën en ontmoetingen waarin ze verzeild raakt worden bijna onmogelijk bij te houden en verwarring is niet te vermijden. De complexiteit van de theologische en humanistische ideeën toont op zijn plaats Anna’s intellectuele capaciteit.
Het boek bestaat uit twee verhaallijnen, het heden en de zestiende eeuw. Het verhaal van Anna Boleyn wordt verteld via de dagboeken en brieven die ze vonden in hun kasteel. In het heden spelen ook de moordzaken mee. Deze moorden voelde aan als een geforceerde poging om het verhaal spannender te maken en het leidde af van het Boleyn verhaal. De ontknoping van de moordzaak bracht meer verassing en spanning mee dan Boleyns ontknoping. Dit kwam natuurlijk omdat we de uitslag van Anna’s leven al kennen. Toch voelde dit overbodig en als een verhaal dat niet samen met dat van de zestiende eeuw gebracht moest worden. De moorden kwamen wel overeen met Anna Boleyn op vlak van vrouwenhaat en lastercampagnes. Dit was dan ook wat Anna ten onderbracht in de geschiedschrijving.
Anne studeert een tijd in Mechelen bij Margaretha van Oostenrijk en vervolgt dan haar reis naar het hof van frankrijk als tolk van de Engelstalige Franse Tudor koningin. Eens deze vertrekt komt ze in dienst van vele andere leden van de Franse koninklijke familie. Samen met hen gaat ze op bedevaart naar de Provence. Uiteindelijk komt ze bij het Engelse hof en begint daar aan haar beroemde Engelse hofleven met koning Hendrik de achtste.
Dankzij de mengeling van geschiedenis en fictie was het vaak de vraag wat nu bewezen was of door McGowan toegevoegd. Het verhaal is zo geschreven dat je alles wilt geloven en dat bewijst van McGowans kundige schrijfwijze. Ze neemt je mee in een verhaal dat je gelooft en beleeft. Ze zorgt ervoor dat deze figuren meer worden dan een pagina in een geschiedenisboek, ze worden mens. Natuurlijk is voor de lezer de opvolgende geschiedenis niet onbekend en lees je de hoop en verwachtingen van de personages met de kennis van de nog komende geloofsconflicten. Je leest het evengoed bewust dat Anna’s lot dat altijd dichter nadert.

Ik heb het boek graag gelezen en ik zal het me bij vernoeming van Anne Boleyn altijd terug herinneren. Het was, buiten wat kleine details die me stoorde, een goed uitgewerkt boek en je ziet dat McGowan wel weet waar ze over praat. Ik denk niet dat ik de andere boeken van de serie ga lezen aangezien deze onderwerpen me minder aanspreken.