Niet gehinderd door welke verwachting dan ook begon ik aan dit boek dat het tweede deel van een serie blijkt te zijn, waarin brigadier Logan McRae de hoofdrol speelt.

Wat een aangename eerste kennismaking, dit boek leest als een trein! De schrijfstijl is direct en soms op het rauwe af. De schrijver slaagt er in om je enerzijds te laten gruwelen wanneer hij vertelt hoe slachtoffers bewerkt worden, maar anderzijds hardop te laten lachen bij sommige dialogen. Ook is het nergens storend dat het om een tweede deel van een serie gaat; het boek kan prima gelezen worden als een op zichzelf staand verhaal.

Het politiecorps in dit boek bestaat uit heel verschillende karakters en de manier waarop sommigen met elkaar omgaan werkt af en toe enorm op de lachspieren, mits je van dit type droge, botte humor houdt. Toch gaat dit nergens ten koste van de spanning want de ontwikkelingen volgen elkaar in rap tempo op. Ook de verschillende verhaallijnen komen aan het eind mooi bij elkaar, wat zorgt voor een bevredigend einde.

Verwacht geen subtiel boek vol stoere, tot op het bot integere, dappere agenten die er alles aan doen om op een zo zuiver mogelijke manier misdaad te bestrijden, want dan kom je bedrogen uit. Nee, de personages in dit boek worden opgevoerd als mensen die ook wel eens hun dag niet hebben en soms lelijke dingen denken die volgens de publieke opinie niet ‘horen’ bij hun ambt. Mensen van vlees en bloed dus.
Dat maakt dit boek anders dan de gemiddelde thriller en een verademing om te lezen tussen het af en toe pretentieuze aanbod van schrijvers van dit genre.