Lezersrecensie
Niet gemakkelijk maar een erfstuk
Recensie: The Old Man and the Sea
Ernest Hemingway’s The Old Man and the Sea is bedrieglijk eenvoudig. In eerste instantie leek het mij een rechtlijnig verhaal: een oude visser, een gevecht met een grote vis, een strijd tegen de natuur. Maar naarmate de tijd verstreek, begon het boek in mijn gedachten te groeien.
De eenzaamheid van Santiago, zijn vastberadenheid ondanks ouderdom en pech, de strijd met de marlijn en de zee – het is zoveel meer dan alleen een verhaal over vissen. Het is een allegorie over doorzettingsvermogen, verlies en de manier waarop de mens zich verhoudt tot de wereld om hem heen.
Hemingway’s taal is kaal, zonder opsmuk, en toch vol schoonheid. Wat eerst simpel leek, werd met de tijd een meesterwerk in mijn ogen. The Old Man and the Sea is een boek dat je niet alleen leest, maar ook voelt, lang nadat je de laatste pagina hebt omgeslagen.
Ernest Hemingway’s The Old Man and the Sea is bedrieglijk eenvoudig. In eerste instantie leek het mij een rechtlijnig verhaal: een oude visser, een gevecht met een grote vis, een strijd tegen de natuur. Maar naarmate de tijd verstreek, begon het boek in mijn gedachten te groeien.
De eenzaamheid van Santiago, zijn vastberadenheid ondanks ouderdom en pech, de strijd met de marlijn en de zee – het is zoveel meer dan alleen een verhaal over vissen. Het is een allegorie over doorzettingsvermogen, verlies en de manier waarop de mens zich verhoudt tot de wereld om hem heen.
Hemingway’s taal is kaal, zonder opsmuk, en toch vol schoonheid. Wat eerst simpel leek, werd met de tijd een meesterwerk in mijn ogen. The Old Man and the Sea is een boek dat je niet alleen leest, maar ook voelt, lang nadat je de laatste pagina hebt omgeslagen.
1
Reageer op deze recensie