De verborgen zijde van partnermoord

Het gezin Van Baerle zou het prototype van een modelgezin kunnen zijn: Anthonie en Romée hebben een goede baan, wonen in een villa met zwembad en zijn trots op hun drie kinderen Thijmen, Ciara en Chloë. Ondanks alle voorspoed in hun leven, sluimert er iets in hun huwelijk. Romée wordt teruggeworpen in het verleden als ze een bezoek brengt aan een klassenreünie en jeugdvriend Jelle tegenkomt. Sinds hun ontmoeting worden haar gevoelens voor Jelle weer aangewakkerd. Daardoor wordt de last op de schouders van Romée alleen maar zwaarder doordat ze een geheim met zich meedraagt dat ze niet met haar echtgenoot kan delen.  

Tegelijkertijd zondert Anthonie zich steeds meer af van het gezin. Hij maakt zich zorgen om zijn reclamebedrijf dat door de crisis alle zeilen moet bijzetten en zijn vader worstelt met de gevolgen van dementie. Daarnaast dreigt hij Romée te verliezen aan een andere man, waardoor er allerlei gedachten door zijn hoofd spoken. Wat kan hij doen zodat ze hun warme nest niet verlaat? Als Anthonie zich realiseert dat hij deze strijd aan het verliezen is, slaan bij hem de stoppen door. Hij wint zijn figuurlijke strijd als hij tijdens een alles beslissende nacht de bloedspatten op de muur van hun slaapkamer ziet verschijnen en het leven uit het lichaam van zijn vrouw wegvloeit. Als een waakvlam die langzaam dooft.  

Corine Hartman schrijft met Een vlaag van waanzin opnieuw een stand-alone thriller na het voltooien van een reeks psychothrillers rond het personage Jessica Haider. Hartman baseerde haar thriller op een waargebeurd familiedrama en illustreert in haar thriller daardoor een tragedie die zich op een steenworp afstand van jouw veilige thuishaven kan plaatsvinden.  

Een vlaag van waanzin is geen whodunit, maar centraliseert zich rond de onderhuidse spanning tussen Anthonie en Romée. Twijfels die gevoed worden bij zowel echtgenoot als echtgenote zorgen voor fatale gevolgen die bij de nabestaanden nooit uit het geheugen gewist kunnen worden. Wisselingen van perspectief in de eerste en derde persoon zorgen ervoor dat Hartman de lezer zeer dichtbij de beweegredenen van haar personages brengt. Hoe moeilijk bijvoorbeeld de motieven van Anthonie af en toe zijn voor te stellen, de auteur weet deze op een bijzonder perceptuele wijze aan de lezer te presenteren.  

Hartman beschrijft in deze thriller de verborgen zijde van partnermoord door middel van een ingetogen en licht poëtische stijl, waarmee ze diepe indruk maakt.

“In het diepste zwart steken zijn rode klauwen fel af. Halen uit, keer op keer. En ineens daartussenin het vage besef van iets gruwelijks, herinneringen ongrijpbaar als mist.”  

Een vlaag van waanzin laat zien dat de mens in bepaalde situaties zo vrij is als een vogel in een kooi, waardoor het bewegen alleen mogelijk is binnen bepaalde grenzen. Maar wat gebeurt er als deze grens overschreden wordt? Deze thriller toont op intrigerende wijze hoe het toonbeeld van een liefdevol huwelijk kan veranderen in een hartverscheurend familiedrama.