Prachtige historische roman met als thema lotsbestemming

Dit is zo’n verhaal waarvoor vijf sterren eigenlijk niet genoeg zijn.

Aan het hart van ‘She Who Became The Sun’ staan twee personages die zo vastberaden zijn om hun lot te realiseren dat ze deze bijna helemaal zelf naar hun hand zetten. Het verhaal is een mooie verkenning van geloof in het lot, van de onrust die een gebrek aan identiteit met zich meebrengt en hoe dit een persoon kan vormen -goedschiks of kwaadschiks.
Hoofdpersonen Zhu en later in het verhaal, Ouyang, zijn zo prachtig gelaagd en ‘moreel grijs’ dat het een bitterzoete ervaring is hun gedachten te lezen en te zien hoe zowel hun vastberadenheid als hun twijfels hun acties beïnvloeden.

Shelley Parker-Chan schrijft beeldschone, effectieve proza, of het nu het veertiende-eeuwse China is dat ze ermee tot leven brengt of de innerlijke wereld van haar hoofdpersonen. En toch is het nooit een woord teveel; het verhaal leest vlot weg.

Wat ik wel vreemd vond is dat SWBTS in de markt werd geïntroduceerd als fantasy terwijl er bijna geen speculatieve elementen in zitten. Ik als geschiedenisgek vond dit zeker niet erg, maar het was wel een verrassing. Ik zou het dan ook een historische roman noemen met slechts enkele magische elementen - en zelfs deze moeten m.i. eigenlijk gezien worden als metafoor binnen het verhaal.

Ik kijk al enorm uit naar het tweede deel van ‘The Radiant Emperor’!