Nagelbijter

Het mag al eens gebeuren dat een boek je zo stevig bij het nekvel pakt dat je het met tegenzin op het nachtkastje legt om het dan veel te vroeg in de ochtend terug open te slaan. Zo’n boek onderscheidt zich van de anderen door een sterk verhaal waarvan je voor geen meter het einde ziet aankomen, door een meesterlijk taalgebruik waarvan je warm wordt, door personages die je op straat zou herkennen, door een vakkundig en uiterst adequaat beschreven decor en vooral door een nagelbijtend einde waar je geconfronteerd wordt met een morele vraag waarop je net zomin als de auteur onmiddellijk een antwoord op hebt.
Dat alles vond ik in de intelligente thriller “Primeur” van Jimmy Cams.
Het verhaal nam me meteen mee op locaties die onbekend voor me waren, maar waar ik nu feilloos de weg zou vinden. Historische gebouwen en sites komen tot leven, de geschiedenis van zowel Europa als de Verenigde Staten wordt in het scenario geweven zonder belerend of saai te worden en slepen je mee doorheen de woelige twintigste en eenentwintigste eeuw.
En als dat nog niet knap genoeg is, blijkt Jimmy ook nog behoorlijk op de hoogte te zijn van de financiële wereld op het hoogste corrupte niveau.
Het overkomt me niet vaak dat ik met tegenzin de laatste bladzijden nader en dat ik mezelf voorneem om het boek snel te herlezen. Dat kan alleen als het draaiboek van dat boek als een film voor me afrolt.
Jimmy is er met zijn nagelbijtende thriller in geslaagd om respect bij me teweeg te brengen en ik dank en feliciteer hem hiervoor.
“Primeur” is een boek ‘next level’, zou perfect kunnen verfilmd worden en is volgens mij “Hercule Poirot-prijs” materiaal.

Stan Jacobs, auteur
Schriek