*****

Klaus Mann lijkt mij een flink onderschat auteur; nog altijd, of weer, in de schaduw van zijn pa. Pa is beter, maar Klaus is menselijker. Hij weet zeer indringende portretten van mensen te schetsen. Bijzonder veel sfeer; is zeer scherpzinnig, ook geestig. Een tijdperk herleeft; het kan niet anders zijn geweest dan Mann het hier beschrijft. Het menselijke én knappe aan dit boek uit zich in het feit dat het niet al te flatteuze hoofdpersonage, de carrièremaker, Höfgen toch sympathie oproept. Mann stond zelf ook zeer ambivalent tov de 'werkelijke' Höfgen, gebaseerd op een vriend van hem. Ik riep v. Gennep en Cossee al op tot herdrukken... Mijn favoriete K. Mann is overigens Flucht in den Norden.