Verontrustend

Destijds, toen het boek uitkwam, hoorde ik er al over. Ik wilde het toen niet lezen. Rondom de presidentsverkiezing in Amerika stond er in Trouw een lijstje met Amerikaanse klassiekers, waarvan American Psycho er een was. Ik ben er toen toch maar aan begonnen.
Ik vind het een zeer verontrustend boek, ik moet eerlijk zeggen dat ik de zin van al die gedetailleerd beschreven gruwelijkheden niet zie. Ik zie wel dat hij in de beschrijving van al die etentjes, al die gesprekken waarbij niemand naar elkaar lijkt te luisteren, al die uitgebreide opsomming van kleding, een beeld geeft van de grenzeloze oppervlakkigheid van een hele groep mensen. De martelingen en beschrijving van moord zou je dan misschien kunnen zien als een vervolg daarop, uitingen van grenzeloze verveling en het gemis aan echte gevoelens voor en met anderen.
Wil de schrijver aantonen dat een leven als dat van Bateman c.s. ontspoort? Voorbij het midden zie je dat hij het contact met de wereld soms lijkt te verliezen maar aan het einde is hij nog net zo bezig met al zijn oppervlakkige en moordpraktijken.
Ik ben het met een andere recensent eens dat de schrijver wel eens een pervers mannetje moet zijn, hij beschrijft alle martelingen zo gedetailleerd. Het boek riep bij mij ook steeds herinneringen op aan een boek van De Sade: De 120 dagen van Sodom. Later verfilmd door Passolini.
Ook iets dat je snel moet vergeten.