Een echte pageturner!

Vanaf de eerste minuut dat ik het boek las, kon ik niet meer stoppen en wou alsmaar verder lezen. Een echte page turner. Colleen Hoover was oorspronkelijk een maatschappelijk werkster, met als droom romans schrijven. In 2012 kwam haar eerste roman uit en stond direct op de New York bestsellerlijst, net als de romans die daarna volgen.
Maar wat Colleen Hoover nu zo speciaal maakt is, dat ze over heftige thema’s schrijft & vooral de herkenbare personages. Je kan je zo goed inleven in het verhaal dat je je kan voorstellen om de gebeurtenissen zelf mee te maken. Daarom vind ik haar verhalen zo fantastisch & mooi en krijg je altijd kippenvel! Inmiddels heeft ze al 12 romans uitgebracht. De waarheid stond al na een paar weken op nummer één in New York Times – Bestsellerauteur.
Het verhaal gaat over Lowen (protagonist). Ze is een schrijfster maar kan moeilijk rondkomen, tot ze een droomkans krijgt om de populaire thriller serie van Varity Crawford (antagonist) verder te voltooien (die door een auto-ongeluk in coma ligt en zelf niet meer instaat is verder te schrijven). Als Lowen door de aantekening van Varity gaat, ontdekt ze een autobibliografie die verborgen had moeten blijven! Daar komt ze allerlei geheimen van Varity tegen waar Lowen echt misselijk van wordt. Ze besluit om het geheim te houden voor Jeremy de man van Varity. Maar dan krijgt ze toch gevoelens voor hem. Hoelang kan ze die geheimen wel bewaren voor Jeremy?

De opbouw van het verhaal begint met Lowen haar geldproblemen. Het duurde niet lang meer of ze stond op straat. Op een dag kreeg ze van haar agent (baas) een superaanbod waar ze geen nee op kan zeggen, want er hangt een prijskaartje van 75 000 euro per boek aan vast. Maar het is best een avontuur waar er veel problemen op haar pad komen kijken om een boek verder te schrijven van Varity. Het aha-moment van het boek is echt helemaal in het laatste hoofdstuk dan valt je mond gewoon open. De functionele ruimte in het verhaal is het kantoor van Varity, waar Lowen al haar auto bibliografieën leest. Over deze ruimte wordt ook het meest gesproken. De symbolische ruimte in het verhaal is het huis van Varity waar Lowen twee weken heeft gelogeerd. Het huis zit vol geheimen en heeft al veel meegemaakt. Wat ik in het begin best moeilijk vond, is dat het boek veel flashbacks heeft. Elke keer als Lowen in de bibliografie leest, verwijst het terug naar een moment van het verleden. Ik vind het overzichtelijk dat dat stukje altijd in cursief is gedrukt, zo weet je gemakkelijk dat je terug in de bibliografie aan het lezen bent. Op het einde is er ook een flashforword en zijn we plots zes jaar verder. Zoals ik in het begin al aanhaalde ben ik niet echt zo’n thriller persoon, maar ik moet zeggen dat dit het perfecte niveau van spanning was. Het boek was vooral geschreven uit het perspectief van Lowen. Je komt van alles over haar gedachten/gevoelens te weten. Wat me vooral opviel is dat elk spannend stukje op het einde viel van een hoofdstuk. Zo wou je als maar verder lezen en weten want er stond te gebeuren. Dat vond ikzelf heel fijn! Ik heb de Nederlandse vertaling van het boek gelezen en ik had best schrik dat het moeilijk te lezen ging zijn. Maar niets is minder waar, want het boek was goed vertaald en erg vlot leesbaar. Waarom Colleen Hoover zo’n boek zou hebben geschreven weet ik niet goed. Maar ik vond het leuk om eens in het vel van een psychopaat te kruipen en wat er allemaal door hun hoofd ging. Wat ikzelf uit het boek geleerd hebt, is dat onzekerheid je niet verder brengt dan een slecht gevoel. Er zijn altijd mensen die vinden dat je goed bezig bent, en mocht dat niet zo zijn…who cares?! Zo lang jij zelf maar gelukkig bent of tevreden met je werk. Lowen is een onzekere schrijfster en denkt dat niemand haar boeken graag leest. Ze durft ook geen interviews of voorleesmomenten te geven. Terwijl dat er veel mensen zijn dat haar werk goed vinden. Dus wat ik hieruit geleerd heb is om minder onzeker in het leven te staan. Niemand is perfect, en zolang jij maar gelukkig bent dat is het belangrijkste. Het doelpubliek voor het boek is new adult/jong adult en naar mijn mening is het meer een vrouwen boek.

Zoals je misschien al kan vermoeden, vind ik dit boek een echte aanrader! Het is een leuk spannend boek met een vleugje romantiek. Om te beginnen vind ik de personages heel aangenaam en herkenbaar. Het zijn er ook niet al te veel zo geraak je niet in de war. Het boek is erg vlot leesbaar en ook in begrijpbare taal geschreven. Wat ik een echt pluspunt vindt, zijn de hoofdstukken die niet te groot zijn. Het boek is zo goed geschreven dat je het niet kan loslaten en er heel het huis mee rond loopt, zoals ik voor had. Het is wel echt een emotionele rollercoaster, bij het ene hoofdstuk zit je te huilen en dan weer bij het andere te lachten. Dat vind ik zo leuk aan boeken! Het is wel meer een open einde…en van sommige andere recensies lees ik dat ze dat niet zo fijn vinden. Ik kan er wel mee leven en hopen dat er nog een vervolg komt.