Herkenning

Een persiflage, Willem? Bedoel je in de zin van een parodie, een overdrijving? Jan Siebelink schreef wel degelijk over de werkelijkheid en over herinneringen uit zijn jeugd. Hij komt zelf uit dit milieu en in het boek zijn ook min of meer anonieme verwijzingen naar bestaande personen. Google maar eens. Overigens vond ik het - alweer een poos geleden - een prachtig en sterk geschreven verhaal, maar ook uiterst somber.

Dag Anneke, ik bedoel karikatuur i.p.v. persiflage. Hij schrijft over zijn werkelijkheid en zijn herinneringen daaraan. Dat is nu juist het grote verschil. Mijn beeld van de werkelijkheid van hetzelfde milieu waarin we beiden opgegroeid zijn is anders dan die van hem. Als ik het een karikatuur noem, is dat mijn werkelijkheid. In zijn boek komen - net als in het boek van Franca Treur - anonieme verwijzingen voor. Maar daarmee is het nog steeds niet dé werkelijkheid.

Dag Willem, dank voor je reactie. Ik zag inderdaad dat je de term 'karikatuur' ook bij 'Hoor nu mijn stem' van Franca Treur hebt gebruikt. Ik heb beide boeken gelezen en was ook bij een lezing van Franca Treur over het genoemde boek. Een karikatuur klinkt best beledigend en kan toch nauwelijks van toepassing zijn op deze boeken, waar de auteurs hun hart en ziel in hebben gelegd. Uiteindelijk was dit blijkbaar hún werkelijkheid, overgoten met wat fictie. Afijn, ieder zijn smaak en mening, dat mag gelukkig.

Ik zie dat je je honorering van twee naar vijf sterren hebt verhoogd? Mogelijk heb ik je dan toch niet helemaal begrepen, mijn makke wellicht.

Ik heb de honorering niet verhoogd hoor. Het boek staat in mijn top5. Karikatuur en beledigend is jouw mening, want zoals ik schreef ken ik deze cultuur van binnenuit en is er een vervormde weergave van deze cultuur in de boeken te lezen. Een vervorming van de werkelijkheid is toch een cartoon of een karikatuur? Zullen we het hier verder bij laten?