Het gebeurd niet vaak dat ik een boek niet uitlees, maar met Lisey's verhaal is het weer eens raak. Vanaf het begin zit er geen spanning in. "Even doorbijten, maar dan heb je ook wat", schrijft Susanne hier op Crimezone. En ik heb het geprobeerd, doorgebeten tot ik er zere kaken van kreeg, maar nu na 230 bladzijde leg ik dit boek weg. Door het gebrek aan spanning is het geneuzel van een treurende weduwe niet aan mij besteed.