Het verhaal gaat meer over Desi Bouterse dan over de Bijlmerramp. De, in het echt nooit gevonden, vluchtrecorder verschijnt vijf jaar na de ramp in Suriname tussen de spullen van een 18 jarige jongen die de ramp in eerste instantie overleefd, maar alsnog sterft ten gevolge van de straling van het door het toestel vervoerde plutonium. De uitdraai van de tape moet dan, samen met de verklaring van een Nederland verblijvende CIA medewerker, een vrijbrief vormen zodat Bouterse tot in lengte van dagen zijn drugstransporten kan blijven organiseren zonder ooit te worden opgepakt.

Al met al een boek zonder helden en alleen maar slechteriken. De verslagen van de parlementaire enquête naar de Bijlmerramp zijn zelfs nog spannender.