Ik koos dit boek op basis van de lovende quotes op de achterflap. En ik moet toegeven, echt gelogen zijn die niet. De titel heeft in feite geen betekenis, wat wellicht de opzet was van Cain. Qua genre hoort het boek thuis onder de zogenaamde ‘tough novel’(een literaire stroming ontstaan door Ernest Hemingway) zijn.
Het verhaal begint met de zwerver Frank Chambers die op zijn zwerftocht ergens bij een wegrestaurant in Californië stopt. De eigenaar, de Griek Nick Papadakis biedt hem een baan aan omdat hij vermoedt dat hij speciale talenten heeft. Frank neemt de job aan, in feite vooral omdat hij valt voor Nicks vrouw Cora. De gevoelens die Frank en Cora voor elkaar krijgen, worden zo sterk dat ze een moordaanslag beramen op Nick. Deze mislukt echter waarna Frank beslist om zich een tijdje afzijdig te houden. De afkeer van Cora voor haar man leidt uiteindelijk tot een tweede moordaanslag die heel anders uitpakt.
De schrijfstijl bevalt mij wel, ook al zijn de overgangen tussen de hoofdstukken ietwat te onduidelijk. Doordat dit boek relatief weinig bladzijden bevat, volgt de ontknoping vrij snel. Dit gaat echter niet ten koste van de spanning.
Doordat de gebeurtenissen elkaar in hoog tempo opvolgen neemt het verhaal in kracht toe. Aangezien het verhaal vrijwel geheel chronologisch verloopt is het bovendien gemakkelijk te volgen.
Op de achterflap wordt gesproken over expliciete erotische en gewelddadige scènes. Volgens mij valt dit heel erg mee. Deze scènes worden eerder vaag beschreven.
Dat dit boek een succes is geworden blijkt ook uit het feit dat het twee keer is verfilmd en tevens is bewerkt voor toneel en opera. Terecht wordt dit Cains belangrijkste roman genoemd.