Hoewel het verhaal fictief is, is het geïnspireerd op ware gebeurtenissen. Dat maakt het boek, voor mij althans, interessant. De twee zussen Caterina en Isabella gaan beiden op hun eigen manier om met de problemen van de Tweede Wereldoorlog in het Florence van 1943. Waar Isabella zich aansluit bij het verzet, gaat Caterina werken in het ziekenhuis. Caterina raakt ongewild steeds meer betrokken bij de verzetsbeweging. Als er daarbij iets gebeurt wat niemand voorzien had, zorgt dit ervoor dat ze de rest van haar leven met een schuldgevoel blijft lopen. Waar het verhaal zich in het begin concentreert op de strijd die de zussen elk op hun eigen wijze leveren, maken we op een gegeven moment kennis met Pallioti, een rechercheur die een aantal moordzaken moet oplossen, en verplaatst het verhaal zich naar het heden. Langzaam maar zeker worden beide verhalen met elkaar verweven, op zo’n manier dat je op het puntje van je stoel zit en alleen nog maar verder wil lezen om te ontdekken hoe dit zich gaat ontwikkelen. Vreselijke gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog blijken alsnog, na zoveel jaren, onverwachte gevolgen te hebben voor bepaalde personen. De karakters zijn goed uitgewerkt en ik waande me tijdens het lezen zowel in het hedendaagse Florence als in het Florence van de Tweede Wereldoorlog. Doordat Italië zowel met nazi’s als het fascisme te maken heeft gehad, geeft dit boek ook inzicht in het Italië van de Tweede Wereldoorlog. De plot was totaal onverwacht, verrassend en goed uitgewerkt. Het boek had voor mij alles wat een goed boek moet hebben, van het begin tot het einde toe was ik geboeid, geïnteresseerd en verrast.