niet zo pakkend als zijn voorganger

Na de oversteek was ik heel enthousiast, dus meteen door aan de twaalf.
Die was lang zo spannend niet en ik heb het boek dan ook meerdere keren weg moeten leggen.
In dit deel zijn Peter, Hollis, Alicia, Amy, en de rest van elkaar gescheiden. je vraagt je meteen af: hoe en wat.
Maar na een paar hoofdstukken, neemt het verhaal je weer mee terug naar "de tijd hiervoor"en wordt de achtergrond van Grey uitgebreid beschreven. Ook komen er weer meer personages bij en weer de hele geschiedenis vanuit verschillende oogpunten, Dit maakt naar mijn mening dat de Twaalf verwarrend is.
Waar in de oversteek het wennen was dat Cronin zo gedetailleerd schrijft, bleek dat juist de sterkte van het verhaal te zijn. In de twaalf, werkt dit echter tegen.
Het laatste deel, waarin onze helden weer het gevecht aan moeten gaan, is spannend geschreven en leest lekker vlot weg.
Daar merken we de kracht van Cronin weer op: je ziet het hele kamp voor je en je voelt de wanhoop en pijn van de mensen uit het kamp. Al met al een kleine 3 ***, omdat het boek wel antwoorden geeft op vragen die je na het lezen van de oversteek hebt. En de laatste 300pagina's vlot weg lezen.