Echte lezers

In 2005 begon ik met bloggen op een web-log.nl. Doordat ik later begon met columns schrijven en nog later met hele boeken, stopte ik uiteindelijk met het bloggen. Geen tijd, druk druk druk, je kent het wel. Maar bloggen is juist zo fijn omdat je alles kunt schrijven wat je wilt. Oké, het moet wel ergens over gaan, maar er zijn verder weinig regels waar je je aan moet houden. Gewoon lekker schrijven schrijven schrijven. Vaak juist over schrijven. En lezen. Mijn twee grootste hobby's.

Veel mensen vinden mij daarom saai. Waarom bestaat mijn omgeving toch vooral uit niet-lezers? Een boek lezen? Ja, een Fifty Shades of Grey'tje, of iets van een BN'er. Een biografie, want een fictief verhaal kan nooit zo aangrijpend zijn.

Maar wij, echte lezers, weten wel beter. Neem nu alleen al het boek dat ik nu aan het lezen ben: Een weeffout in onze sterren van John Green. Wie kent het niet? Niet waargebeurd, gewoon verzonnen, zoals alle andere fictieve boeken. Maar toch raakt het iedereen. Het is een prachtig verhaal, en zeker niet minder omdat het niet geschreven is door iemand die het zelf heeft meegemaakt.

Wij lezers kunnen ons helemaal verliezen in een goed boek. Mensen om je heen kunnen tegen je praten wat ze willen, maar wanneer je echt in het verhaal zit, zit je in een bubbel. Je hoort niemand. Heerlijk.

Eigenlijk wilde ik via deze blog alleen maar even 'hallo' zeggen, om te laten weten dat je mij nu ook op Hebban kunt volgen, en dat ik van plan ben heel veel te bloggen; over mijn nieuwe boeken, mijn werk als freelance redacteur, boeken die ik lees of graag wil lezen enzovoort.

Dus: hallo. Hier ben ik dan. Tot snel!