Alex Kava: ‘Ik had geen idee hoe ik een serie moest schrijven’

Alex, Slachtoffers is je achtste Maggie O’Dell-thriller en verschijnt deze week in Nederlandse vertaling. Hoe zou je Maggie voorstellen aan mensen die nog niets van je hebben gelezen?
Alex: ‘Maggie is een FBI-agent die gespecialiseerd is in gedragswetenschappen.’

In Slachtoffers raakt Maggie betrokken bij een zaak waarbij allerlei lichaamsdelen opduiken. Om het allemaal nog lastiger te maken, belandt ze ook nog eens middenin een orkaan. In een eerder boek nam ze het op tegen een intelligente schurk die een aanslag wilde plegen in een drukbezocht winkelcentrum. En daarvoor belandde Maggie al in een groot aantal andere intriges. Toch is Maggie in mijn ogen geen superheld. Hoe slaag je erin om je hoofdpersoon zo geloofwaardig houden?
Alex: ‘Ik denk dat dat precies de reden is waarom mijn lezers zo met Maggie begaan zijn. Ze is niet de typische held. Ze is wel heel goed in haar werk, maar ze bezit geen superkrachten. Ook in haar persoonlijke leven moet ze de nodige uitdagingen trotseren. Maar ik denk dat ik, en de lezers met mij, haar vooral bewonder omdat ze de dingen doet waarvan zij denkt dat het het juiste is, ongeacht de kosten en ondanks de consequenties, of het nu fysieke pijn is of een professionele berisping.’

Wist je vanaf het begin dat Maggie een seriepersonage zou worden en dat je tien boeken zou schrijven met haar als hoofdpersoon? Hoe houd je het spannend voor jezelf?
Alex: ‘Nee, dat is echt nooit het plan geweest. In mijn eerste boek, A Perfect Evil (NL: Duister kwaad, 2001), komt Maggie pas in hoofdstuk zeven ten tonele. Het boek werd totaal onverwacht een internationale bestseller en mijn uitgever drong al snel aan op een vervolg met Maggie O’Dell in de hoofdrol. Ik had geen idee hoe ik een serie moest schrijven. Ik was zelf ook geen lezer van series. Maar voordat ik het zelf doorhad, schreef ik al nummer drie en volgde direct een vierde. Daar op terugkijkend is dat misschien wel de belangrijkste reden waarom Maggie nooit verveelt en de verhalen steeds weer nieuw aanvoelen. Samen met de lezers ontdekte ik meer over Maggie en leerde ik haar steeds beter kennen.’

Is het je ooit overkomen dat je een goed verhaal bedacht maar dat Maggie daar toch niet inpaste?
Alex: ‘Heel vaak! En dat is precies waarom ik ook al twee standalone thrillers heb geschreven: One False Move en Whitewash (NL: Sluipend gif, 2007.’

Heb je een voorbeeld van iets dat je in de vroegere boeken bedacht, maar waarvoor je later voor een flinke uitdaging kwam te staan?
Alex: ‘In mijn eerste thriller, A Perfect Evil, liet ik de moordenaar ontsnappen. Het leek op dat moment het meest natuurlijke om te doen. In het echte leven wordt de slechterik ook niet altijd gepakt. Maar de lezers drongen aan om hem voor zijn daden te laten boeten. Dat heeft me wel even gekost om uit te puzzelen hoe ik dat alsnog kon doen. Pas in de vijfde Maggie O’Dell, A Necessary Evil (NL: Noodzakelijk kwaad, 2006), is me dat uiteindelijk gelukt.’

Is er een uiterste houdbaarheidsdatum voor personages zoals Maggie?
Alex: ‘Ik denk dat dat uiteindelijk meer een vraag is voor mijn lezers. Kijk, mijn uitgever zou mij natuurlijk nooit vragen door te gaan met het schrijven van de serie als ze het gevoel hadden dat de lezers er niet op zitten te wachten. Maar ik probeer altijd wel bewust te zijn van het feit dat ik kan doen wat ik doe omdat zij, de lezers, mijn boeken kopen. Zolang als het mij lukt om Maggie persoonlijk en professioneel te laten groeien en de verhaallijnen verrassend te houden, hoop ik dat de lezers haar willen blijven volgen.’

Slachtoffers is in de Verenigde Staten al twee jaar gelden verschenen. Daar staat de teller inmiddels op tien. Hoe kan het dat we in Nederland zover zijn achter geraakt? Wat kunnen we in de nabije toekomst van je verwachten?
Alex: ‘Het klopt dat jullie twee jaar achterlopen. Dat is in meer landen het geval. In 2009 ben ik in Noord-Amerika en Groot-Brittannië overgestapt naar een andere uitgeverij. Ik heb sindsdien ook een andere literair agent. Het buitenland heeft daar een beetje onder te lijden gehad. Er is in de tussenliggende jaren weinig gebeurd qua verkoop in andere landen.

Hoe dan ook, ik ben bijzonder blij dat ik weer terug ben in Nederland. De volledige backlist is eerder dit jaar in een nieuw jasje gegoten, met prachtige nieuwe omslagen. Na Slachtoffers zullen ook nummer negen en tien, Hotwire en Fireproof, in het Nederlands verschijnen. En ik heb zojuist nummer 11 afgeschreven: Stranded.