Interview /
Barbara Veenman, een opgelucht mens
Wie is Barbara M. Veenman, met deze enorme variatie aan titels op haar naam, als schrijver?
Een opgelucht mens. Sinds een week ligt het laatste deel van de Hemelpoorttrilogie in de winkels en kan eindelijk iedereen lezen hoe het afloopt tussen Lilly en haar engel, en of ze Lucifer zullen weten te verslaan. Vier jaar lang ben ik met dit verhaal opgestaan en naar bed gegaan, nu ligt het gelukkig gebundeld en voorzien van prachtige illustraties op mijn nachtkastje.
Wat kunnen we in de toekomst van je verwachten, nu de Hemelpoorttrilogie afgerond is?
Als ik niets te melden heb, zet ik geen letter op papier. Ik heb gemerkt dat het na drie vuistdikke romans over het oude Egypte tijd was om op te laden. Enerzijds om het hoofd weer leeg te maken: wist je dat het verhaal dat je te vertellen hebt gemiddeld zo’n 24 uur per dag door je hoofd raast? Er zijn er voor minder in een dwangbuis afgevoerd. Anderzijds om ook weer op te laden. Veel, heel veel gelezen. Ik hoor mensen wel eens zeggen: ‘Ik lees geen boek, ik kijk de film wel.’ Dat vind ik zo triest! Ik hou enorm veel van films, maar het lezen van een boek is zo’n totaal andere ervaring. Intenser ook. Met sommige karakters in een boek sluit je vriendschap voor het leven.
Waar komt de inspiratie voor deze Young Adult mashup van religie en historie vandaan?
Je kunt alleen maar schrijven over onderwerpen waar je volledig in thuis bent, anders wordt het al gauw onzin. Een groot deel van mijn bibliotheek bestaat nou eenmaal uit historische en theologische boeken. De rest simpelweg uit spannende boeken. Mijn leerlingen hebben me destijds op het spoor gezet van de Twilight-reeks. Binnen een week of twee, drie had ik ze allemaal uit. Verslonden heb ik ze! Daarna heb ik me vastgebeten in alle boeken in het Young Adult-genre waar ik mijn vingers maar op wist te leggen, en heb ik uiteindelijk de computer weer opgestart om te gaan schrijven. Wat duidelijk heeft geholpen, is dat de engel Raaf – en eigenlijk een groot deel van alle personen in de boeken van de Hemelpoorttrilogie – echt bestaan. Niet gelogen!
Wanneer heb je besloten te gaan schrijven? In 2003 verscheen je debuut, maar wanneer viel jouw beslissing?
Tijdens mijn studie theologie, halverwege de jaren negentig. Een docent had ons gevraagd een tekst die we hadden bestudeerd na te vertellen in eigen woorden. Dat is een beetje uit de hand gelopen. We zijn inmiddels elf (!) titels verder.
Waarom werd je de volgende J.K. Rowling genoemd en wat vind je daarvan?
Het is absoluut leuk om vergeleken te worden met J.K. Rowling. Wist je trouwens dat de tekenaar die de laatste druk van de Harry Potter-reeks heeft geïllustreerd ook mijn boeken heeft voorzien van illustraties? Ik vind J.K. Rowling een geweldige schrijfster. Origineel ook. Aan de andere kant vond ik het laatste deel van de Harry Potter-reeks een behoorlijke teleurstelling. Veel te bloederig. Laten we niet vergeten, de reeks was begonnen als jeugdboek, en eindigde als oorlogsroman. De dood van Dobby vond ik onvergeeflijk. Misschien waren de verwachtingen voor dat laatste deel ook wel te hooggespannen. Ik heb haar oplages helaas nog niet, maar zelfs ik voelde tijdens het schrijven van het laatste deel een zekere druk op mijn schouders rusten. Iedereen wilde weten hoe het verhaal van Raaf en Lilly (en natuurlijk ook bad boy Sam) af zou lopen en gooide regelmatig een visje uit in de hoop misschien wat informatie van me los te kunnen krijgen. Dat moet voor J.K. Rowling ook bepaald niet gemakkelijk zijn geweest. Hopelijk heb ik het er beter vanaf gebracht, hoewel ik regelmatig van lezers hoor dat ook bij hen de tranen ook over de wangen lopen. Soms omdat ze oprecht geraakt zijn, maar gelukkig ook regelmatig van het lachen.
Giveaway
De winnaar van de Hemelpoorttrilogie is Saskia Gluvers! Gefeliciteerd! De trilogie zal binnenkort naar je opgestuurd worden. We horen graag wat je van de boeken vond.