Baron Von Münchhausen

‘Zelf doen.’
Dat zet zich voort in het verdere leven. Op de lagere school wil je ook het liefst dat je ouders zich niet met je bemoeien, dat ze gaan zitten opscheppen tegen buren en familie dat je het toch zo goed doet, dat je een klas overgeslagen hebt, dat je een 9 had voor rekenen en dat je een heel sociaal en ijverig kind bent. Daarnaast hoeven je ouders ook niet alles te weten van wat je doet, je wilt onafhankelijk zijn. Je doet het zelf wel.

Op de middelbare school culmineert dat gevoel van onafhankelijk willen zijn. Dat heeft natuurlijk te maken met de puberteit, maar ook met de vrijheid die je voelt. De wereld ligt nog voor je open, je kunt alle kanten op en niemand hoeft jou te vertellen wat je met je leven gaat doen. Dat wil je namelijk helemaal zelf besluiten.

Bij de vervolgstudie en een eventueel beroep neemt dat ‘zelf doen’ geleidelijk af. Niet alleen merk je tijdens de vervolgstudie dat de wereld helemaal niet op jou met je ‘zelf doen’ zit te wachten, je merkt ook dat je je soms beter aan bepaalde dingen kunt conformeren wil het met jou en je studie iets worden. In een later beroep is het ‘zelf doen’ wel aan de orde, maar dan meestal ondergeschikt aan een baas die het ook heel erg zelf wil doen. Jouw zelf doen staat altijd wel in dienst van degene die boven je staat.

En als je geen baasje wilt worden en toch zo’n buitengewone drang tot ‘zelf doen’ hebt behouden en het liefst zelf bepaalt wat je met je werkzame leven aanvangt, dan word je freelancer. Dan ga je de boer op met wat je kan en harkt opdrachten binnen en maakt afspraken over hoe je dat ‘zelf doet’.

En dan is er soms zomaar een hapering in dat zelf doen. Want het vergt doorzettingsvermogen en energie, jij als grote bepaler van je eigen leven moet het allemaal wel zelf op gang houden en in goede banen leiden. Het is vermoeiend, een freelancer is geen perpetuum mobile. En zo kan je dan zomaar ineens op zoek zijn naar je innerlijke Baron Von Münchhausen, je ligt tot aan je kin in het moeras en er is niemand om je te redden dus ben je gedwongen je aan je eigen vlecht uit de modder omhoog te trekken.

De echte freelancer lukt dat uiteindelijk wel. Maar het is soms best wel moeilijk.

Lettertype werkt al jarenlang als schrijver, freelance redacteur en promotor voor uitgeverijen. Met de nodige zelfspot en een kritische blik bekijkt ze de boekenwereld en de rol die ze daarin speelt. Op Hebban deelt ze zowel de voor- als de nadelen van freelancen.

Meer columns van Lettertype lees je hier.