De VN Detective & Thrillergids is uit: Smaken verschillen

op 26 mei 2016 door Soraya Vink (crew) 40 reacties

+12

In de 37ste editie van de VN Detective & Thrillergids werden maar liefst 636 spannende boeken besproken. Slechts zeven titels kregen een uitmuntende beoordeling van vijf sterren. Hebban onderzocht de overige ‘facts and figures‘ in de nieuwe editie en zette de recensenten tegenover de lezers.

Pagina 2 van 2

Hype of must-read?

In de verschillende catalogussen van uitgeverijen, leest de Hebban redactie regelmatig de aankondigingen van 'de meest zinderende/gruwelijke/verbijsterende/ [vul hier zelf een lofzang in] thriller van het jaar'. Hoe komen deze titels weg in de 37ste editie van de thrillergids?

Zowel De weduwe van Fiona Barton als Maestra van L.S. Hilton zorgden al voor hypes in het buitenland, maar krijgen slechts twee sterren toebedeeld van het keurcorps van VN. Het Engelse thrillerdebuut Mea culpa van Clare Mackintosh komt er ook niet al te best vanaf doordat 'het niet zielig genoeg kan, wat nog weleens wordt verward met spanningverhogend'.

Genres die over het algemeen geen goedkeurig krijgen van de VN recensenten zijn de vakantiethrillers (Linda van Rijn en Suzanne Vermeer) en vrouwenthrillers (Lucy Clarke, Anja Feliers, Eva Monté en Maartje Fleur). Vaak zit er niet meer dan een 1 ster beoordeling in voor deze genres, die echter wel gretig aftrek vinden in de boekhandel.

Bloed in de polder

Concluderend kan gezegd worden dat de Nederlandse en Vlaamse thrillerschrijver er minder goed vanaf komt in vergelijking met de waarderingen die hun collega’s uit het buitenland mogen ontvangen in deze editie van de thrillergids. Toni Coppers, Lupko Ellen, Tomas Ross, Patrick Pouw, Donald Nolet, Jacob Vis en Charles den Tex zijn enkele voorbeelden van auteurs die wel met een vier sterren beoordeling wegkomen. Corine Hartman is de enige vrouwelijke Nederlandse auteur die vier sterren ontvangt. De gemiddelde Nederlandse en Vlaamse debutant blijft hangen op één of twee sterren, met een enkele uitschieter voor bijvoorbeeld Max van Olden met zijn debuutthriller Lieve Edelachtbare, De stalen Madonna van Ate de Jong en De weg van het water van Trudi Rijks, die allemaal drie sterren ontvangen.

Is dat een verontrustend gegeven zo vlak voor de Spannende Boeken Weken met het thema ‘Bloed in de polder’? Of mogen we gerust wat trotser zijn op het Hollands (en niet te vergeten het Vlaams!) glorie? Ook nu blijkt weer eens dat de smaken in thrillerland altijd zullen verschillen.