Game review: de beste RPG voor fantasyfans

Het antwoord is ja, maar daarvoor moeten we in een ver – en tegelijkertijd een recent – verleden duiken.

Ik trap mijn carrière als Hebban Fantasy recensent graag af met wat in veel kringen bekend staat als de beste (westerse) RPG aller tijden: Baldur’s Gate, en de franchise die ermee gepaard gaat. Het origineel uit 1998 heeft zowel Dungeos & Dragons-fans als -leken wegwijs gemaakt in de wondere wereld van de Forgotten Realms (een D&D gamesetting die al heel lang bestaat, red.) en het vervolg uit 2000 deed daar een smakelijk schepje bovenop. Voor mij – en ongetwijfeld voor vele anderen van mijn leeftijd – waren deze games het begin van een diepgewortelde interesse in het fantastische genre.

Spoel door naar het jaar 2013. De Enhanced Edition van Baldur’s Gate verscheen, een geoptimaliseerde editie van de hand van ontwikkelaar Overhaul Games. Het was een terugkeer naar vroegere tijden, een achtbaanrit met de naam ‘Nostalgie’ die werd bijgestaan door nieuwe content, meer speelbare klassen, een verbeterde interface en 1920 bij 1080 resolutie. Een jaar later deed Overhaul dat netjes opnieuw met Baldur’s Gate II.

Nou ja, netjes. De nieuwe uitgaves gingen helaas gepaard met de nodige kritiek. Ter illustratie: de originele content kostte je 50 tot 100 uur per game om door te spelen, als je alle zijmissies meetelt. De vernieuwde editie voegt daar pakweg 15 uur per game aan toe, maar dat is natuurlijk zonder het meesterlijke werk van de originele stemacteurs en de doortrapte vertelling van de schrijvers.

En dat is waar het wringt. De nieuwe content biedt een vermakelijke ervaring voor de doorsnee RPG-fan, maar zet die tegenover de originele inhoud en je ziet het schrijnende verschil. De dialogen zijn onder de maat, de plot verre van wat we gewend waren en hoewel de nieuwe omgevingen fraai getekend zijn, gebeurt er maar bar weinig om er lang van te genieten.

Klagen moeten we echter niet, want achter deze games zitten enkel gedreven gamers die net zoals wij genoten van wat deze franchise bij ons teweegbracht. Om deze meesterwerken opnieuw te ervaren met vele bugfixes, een opgepoetste interface en – toegegeven – best vermakelijke nieuwe speelbare personages is meer dan voldoende om tegenvallende toevoegingen door de vingers te zien. Maar maakt dat deze verbeterde versies, die beide pakweg twee tientjes kosten, het waard?

Dat ligt aan jouw verwachtingen van een game anno 2014. Twintig euro is tegenwoordig ongeveer één derde van de kosten van een nieuwe game, dus de nieuwste graphics en de best doordachte gameplay moet je niet verwachten. Wat je er wel voor krijgt, is één van de beste verhalen die een game kan vertellen met ruime plek voor eigen keuzes, zowel in gameplay als in dialogen. Het enige probleem is dat de mensen die dit weten, de game hoogstwaarschijnlijk al grijs hebben gespeeld.

In de afgelopen jaren zijn er immers allerlei modificaties op de game door fans gemaakt, die in vele gevallen de speelervaring net zo goed verhogen als de Enhanced Edition dat doet. Daarmee lijken de nieuwe uitgaven zich vooral te richten op mensen die nog niet bekend zijn met de franchise. En probeer die maar eens te overtuigen met uitstekende RPG’s als Dragon Age: Inquisition, Dark Souls II en Wildstar op de loer.

Met Baldur’s Gate in het kielzog – en de onlangs verschenen Enhanced Edition van Icewind Dale, een spin-off van de Baldur’s Gate games – stevenen we nu op de geheel nieuwe isometrische RPG Pillars of Eternity af. De game wordt ontwikkeld door veel van dezelfde mensen achter de originele Baldur’s Gate en brengt een wereld tot leven die veel weg heeft van de D&D-setting Forgotten Realms, maar zich onderscheidt met nieuwe rassen, originele locaties en een vernieuwd gameplaysysteem. 

Hoe die game gaat worden, is nog even afwachten. De verschijningsdatum van de game is eerder dit jaar uitgesteld naar lente 2015. Gelukkig kunnen we ons in de tussentijd bezighouden met een andere, net zo goed uitgewerkte RPG, maar dan in een post-apocalyptische setting. Ik heb het natuurlijk over Wasteland 2, de eerste officiële opvolger van het origineel uit 1988. En een absolute aanrader.