Harmen van Liemt: 'Deze prijs betekent voor mij zichtbaarheid'
Harmen van Liemt (2000) is schrijver, acteur en regisseur. Hij volgt de opleiding regie aan de Academie voor Theater en Dans en publiceerde meerdere keren in Het Parool. Met journalist en schrijver Tatjana Almuli ontwikkelt hij het kunstenaarscollectief Primavera, dat op basis van hun gedeelde visie op kunst nieuwe samenwerkingen aangaat met verschillende kunstenaars en instituten. Lentekind is zijn debuutroman.
Gefeliciteerd met je nominatie! Hoe vind je het om genomineerd te zijn voor het Regenboogboek van het jaar en wat betekent deze prijs voor je?
Ik ben ontzettend vereerd, en ik vind het geweldig om tussen deze twee namen en titels op de shortlist te staan, ook omdat Lentekind mijn debuut is. Deze prijs betekent voor mij zichtbaarheid. Voor mij is de queerthematiek iets waar iedereen hele eigen definities van mag hebben en betekenis aan mag geven, zo ik ook. Dat heb ik in het boek ook willen uitdragen, dat de ervaring en betekenis van de LHBTIQA+-community ook heel individueel is. Ik ben superblij dat dat erkend wordt.
Je boek bevat thema's die voor jou heel persoonlijk zijn. Hoe vond je het dan om dit verhaal los te laten en aan de lezers te geven?
Ik geloof dat elk boek heel persoonlijk is, ook als het volledig fictief is. Ja, de kern van mijn boek is heel persoonlijk, maar ik vond het fijn om het de wereld in te sturen. Ik vond het spannender of de fictieve elementen in de smaak zouden vallen, daar was ik eigenlijk onzekerder over. Het bedenken van dat stuk was namelijk een grotere uitdaging. Ik vind het overigens ook prima als mensen denken dat alles waargebeurd is. Ik weet zelf hoe het zit.
Onder andere op Hebban laten lezers heel mooie recensies achter voor Lentekind, wat betekenen dat soort reacties voor je?
Geweldig! Heel ontroerend vind ik het. Ik lees het ook altijd allemaal, want ik vind het heel bijzonder als lezers er de tijd voor nemen een recensie achter te laten. In een tijd waarin alles heel snel gaat, met korte impulsen en spanningsbogen, is het te gek dat mensen er echt voor gaan zitten om te verwoorden wat ze van een boek vinden. Dat is als schrijver een groot cadeau en daar ben ik heel dankbaar voor.
Je ben naast schrijver ook acteur en regisseur, in welke vorm van maken voel jij je het meest vrij?
Dat is regisseren, maar voor mij valt schrijven daar ook onder. Als regisseur ben ik, net zoals wanneer ik aan het schrijven ben, een verhaal aan het vertellen vanuit mijn eigen fantasie in combinatie met persoonlijke ervaringen, alleen is de vorm anders. Soms leidt dat proces tot een voorstelling of een film, en in het geval van Lentekind heeft het tot een boek geleid. Ik vind de afwisseling erg fijn, de ervaring van de ene discipline stop ik weer in de andere.
Wat hoop je dat lezers meenemen uit Lentekind?
Ik wil vooropstellen dat ik hoop dat het lezen van Lentekind vooral een individuele ervaring is. Als ik toch iets moet kiezen, dan hoop ik dat lezers uit het boek halen dat alle ingrijpende gebeurtenissen in het leven gepaard kunnen gaan met hoop en deuren openen voor positieve uitkomsten. Schoonheid en pijn bestaan soms heel dicht naast elkaar.
Ben je alweer bezig met iets nieuws te schrijven?
Ja, ik heb recent mijn tweede boekcontract getekend. Daarvoor ga ik van augustus tot oktober naar New York om onderzoek te doen, want het speelt zich daar af. Ook kun je een kortverhaal van mijn hand lezen in de queer verhalenbundel De plaats die je paradijs noemt. Het verhaal dat daarin staat heeft de ingrediënten van mijn tweede roman al in zich.
Lentekind
Harmen van Liemt
Woody groeit op als jongste van drie in een liefdevol gezin in een dorp aan de IJssel. Hij is een vrij en onbevangen kind. Met zijn zus Lara heeft Woody een hechte band die zich moeilijk aan anderen laat uitleggen.
Naarmate Woody ouder wordt maakt zijn onbeschroomdheid plaats voor een knellend zelfbewustzijn. Als zijn zus erg ziek wordt, kiest Woody noodgedwongen voor een positie op de achtergrond. Hij moet zich in één klap volwassen gedragen, maar blijft zitten met onbeantwoorde vragen en puberale hartstocht. Op zoek naar een uitweg ontdekt Woody een eigen recept voor vrijheid.
Regenboogboek van het Jaar
Voor de derde keer gaan we samen met queermagazine Winq op zoek naar hét Regenboogboek van het Jaar. De drie boeken op de shortlist zijn Als de zon valt van Stijn de Vries, Lentekind van Harmen van Liemt en Kleine gelukjes van Audrey Adelin. De winnaar wordt in aanloop naar Pride Amsterdam bekendgemaakt bij boekhandel Scheltema in Amsterdam op 30 juli.
