Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Hebban vandaag

Interview /

Interview Joke van Gemerde

Ze is gehuld in vrijetijdskleding en getooid met een wilde bos rood haar. De rommel, waarvoor ze zich eerder via de telefoon al heeft verontschuldigd, stoort niet. Het past op de een of andere manier uitstekend bij de ontspannen sfeer. Net als de oploscappuccino, het verse pak chocoladekoekjes en de grote hangbank. Een ideale omgeving om te praten over het mooie, leuke èn absurde in het leven. En over hoe een fascinatie voor dit alles kan leiden tot het ontstaan van een boek.

Joke van Gemerde (1961) is freelance-journaliste. Ze interviewt en schrijft al meer dan tien jaar, vooral voor vrouwentijdschriften. In 2002 verscheen onder de naam Yoyo van Gemerde haar eerste boek, Sushi & Chardonnay. Van deze chicklit - het eigentijdse, romantische en komische boek voor en door de moderne vrouw - werden in Nederland 40.000 exemplaren verkocht. Vertalingen liggen in Duitsland en Finland. Ze kent de verkoopcijfers van het buitenland niet. “Ik weet dat Finland heel dunbevolkt is,” relativeert ze haar succes. Begin juni verscheen haar tweede boek Zoet!, een “chicklit-thriller” over zakelijk succes en persoonlijk drama.

Verliefd
Schrijven is Joke niet met de paplepel ingegoten. “Ik kom uit een soort muzikale kermisfamilie. Mijn opa speelde banjo op straat en mijn tantes zongen in mooie kledij in chique nachtclubs.” Als zangeres toerde ze jarenlang met een band langs alle zalen van Europa. ”Totdat ik rond mijn 28ste besloot om te gaan ‘deugen’.” Ze volgde de studie museologie, maar ontdekte dat vrijwel niemand van de afgestudeerden een baan vond. Een bevriende journaliste vroeg haar om mee te werken aan de artikelenserie Bloedverwanten voor HP/De Tijd.
Na de goede ontvangst van haar eerste bijdrage kreeg ze de smaak te pakken. Ze combineerde haar muzikale verleden met haar interesse in de medemens en bestookte tijdschriften en platenmaatschappijen met interviewideeën. Zonder journalistieke opleiding, maar met een enorme werklust.
“Het eerste jaar was een tropenjaar. Het schrijven voor tijdschriften is echt keihard werken, vooral als je nog weinig ervaring hebt. Ik vraag me nu wel eens af waar ik toen het lef en de energie vandaan haalde.” Al snel komt ze zelf met de verklaring: “Ik word een beetje verliefd op iedereen die ik interview. Dat maakt het zo enorm leuk om te doen. En als je werkelijk geïnteresseerd bent in mensen, krijg je de meest interessante en indrukwekkende verhalen te horen.”

Vietnamveteraan
Zo zal ze nooit de ontmoeting vergeten met een Amerikaanse ex-militair tijdens een vakantie op Bali. De man intrigeerde haar vanaf het eerste moment. Uiteindelijk bleek hij een verhaal te hebben dat veel absurder is dan menig schrijver van fictie kan verzinnen. “De man had als scherpschutter in Vietnam tientallen Vietnamezen doodgeschoten. Hij was toen nog maar 17 jaar! Niet veel later overleefde hij als enige een vliegtuigcrash doordat een oude Vietnamese vrouw hem vond en meer dan een jaar intensief verzorgde. Deze ervaring verscheurde zijn beeld van het goed en het kwaad. Het was heel indrukwekkend om te horen wat zoiets met iemand deed.”

Glittervriendinnen
Gedreven door een fascinatie voor wat er in het hoofd van de mens omgaat, sprong Joke jarenlang met veel plezier van interview naar interview en van blad naar blad. De vele mooie, leuke en soms absurde kijkjes in het menselijke brein gaven haar het idee voor haar eerste boek.
“Door de jaren heen had ik allerlei losse ideeën en tekstflarden verzameld. Vaak hilarische of absurde dingen die ik hoorde of meemaakte tijdens interviews, maar waar ik voor het artikel niets mee kon of mocht.” Al puzzelend bleken deze stukjes op een gegeven moment samen te vallen tot het verhaal van Sushi & Chardonnay, waarin twee jonge en eigenwijze Amsterdamse vriendinnen zich, in de woorden van de uitgever, “op hilarische wijze een weg banen door de glitter en klatergoud van het leven.” Het boek werd een videoclip van deze tijd, waarin ze het dwaze gedrag van de hedendaagse mens wilde laten zien.

Chicklit-thriller
En nu is er Zoet!, waarin een jonge succesvolle kunstenares op steeds indringender wijze bedreigd wordt. De uitgever noemt het boek een ‘chicklit-thriller’. “Hier heb ik zelf voor gekozen. De term literaire thriller zou volkomen misplaatst zijn. Ik ben niet literair. Ik heb een heldere en snelle schrijfstijl en gebruik erg veel dialogen. Dit maakt het boek gewoon lekker leesbaar. Niets meer en niets minder.” Ze voegt er direct aan toe dat het niet eenvoudig was om het boek te schrijven. “Lezers zijn kritisch. Er mag geen mus dood van het dak vallen zonder dat het een reden heeft. Bovendien is schrijven een ambacht. Geen kunstje. Ik ben heel lang bezig met het omvormen van de ruwe verhaallijn tot een lekker leesbaar verhaal. Misschien bestaan hiervoor formules, maar ik heb er nog geen gevonden.”

Met een verse cappuccino en halverwege het pak chocoladekoekjes, vertelt Joke dat ze soms maanden nodig heeft om in het hoofd te kruipen van de personages van haar boek-in-wording. ”Hoewel ik word geïnspireerd door mensen uit mijn omgeving, komen de karakters in het boek op een gegeven moment los van de werkelijkheid. Ze worden zichzelf. Ik moet ze opnieuw leren kennen, voordat ik weet wat ze gaan meemaken.”

Cosy
De stijl van Zoet! is gebaseerd op een genre dat in Amerika erg populair is, de ‘cosy’. Jaren geleden las Joke een detective van Diane Mott Davidson, The Cereal Murders. “Fantastisch, alleen die titel al! In haar boeken gebeuren de vreselijkste dingen, maar het blijft relatief veilig. Het zijn ‘feel good’-verhalen. Dat wilde ik ook.”
In Zoet! houdt hoofdpersoon Manuela ondanks alle dreiging het hoofd boven water dankzij de brede schouders van jeugdvriend Stef en de oneindige hulpvaardigheid van de flamboyante en rijke tante Therese. Zelfs de politie is echt een goede vriend. “Het is mijn bedoeling dat lezers het boek met een goed gevoel dichtslaan.”

Charles Manson
Het hoeft voor Joke overigens niet altijd gezellig te zijn. Ze sluit haar ogen niet voor de harde en soms onbegrijpelijke realiteit. Integendeel. Ze is groot liefhebber van Amerikaanse True Crime-boeken. “Op mijn 17e las ik Helter Skelter, een boek over de gruwelijke moorden door Charles Manson en zijn vrouwelijke aanhangers. Ik kon het me toen haast niet voorstellen dat jonge mensen, vrouwen van mijn leeftijd, tot dergelijke daden in staat waren.”
Ook in spannende fictie zoekt ze naar boeken die haar iets leren over hoe de mens tot extreme daden kan komen. De boeken van Jonathan Kellerman en Denise Mina kan ze iedereen aanraden. “Zij weten hoe het er in de echte wereld aan toe gaat.”

En voor wie even genoeg heeft van de echte wereld en zich wil laven aan de warmte van vriendschap in moeilijke tijden, Zoet! ligt vanaf nu ook in uw boekwinkel.

Zoet!
Manuela heeft het goed voor elkaar: hoewel ze nog maar net klaar is met de kunstacademie wordt ze gescout door een galeriehouder. Ze krijgt een eerste solotentoonstelling en er worden vier kunstwerken aangekocht door een verzamelaar. Ook privé gaat het Manuela voor de wind. Ze vindt een huurster voor de bovenverdieping van haar nieuwe huis in de Amsterdamse Pijp en de nieuwe buurvrouw lijkt al snel een goede vriendin te worden. Maar dan krijgt Manuela een vreemd telefoontje, en een tweede, en een derde. En daar blijft het niet bij. Een anonieme persoon dringt op afschuwelijke wijze haar leven binnen. Langzamerhand bekruipt haar het akelige gevoel dat haar belager iemand is die haar diepste geheimen kent.

Vanaf: juni 2007
ISBN: 9789061122562
Uitgever: Sirene

Bibliografie
Zoet! (2007)



Over de auteur

Remko Meddeler

29 volgers
365 boeken
0 favorieten


Reacties op: Interview Joke van Gemerde

 

Gerelateerd

Over

Yoyo van Gemerde

Yoyo van Gemerde

Yoyo van Gemerde (1961) woont en werkt in Amsterdam. Ze is zangeres, en schrijft...