Interview Michael White

Door Michael White vertaling door, Jan Smit

Het verhaal

In Equinox wordt de Engelse universiteitsstad Oxford opgeschrikt door de brute moord op een jonge studente. Na de vondst van haar levenloze lichaam valt het intieme etentje van thrillerauteur Laura Niven en politiefotograaf Philip Bainbridge in het water. Ze spoeden zich naar de plaats delict. Het beeld dat Philip op de gevoelige plaat moet vastleggen is huiveringwekkend. Het hart van het slachtoffer is met chirurgische precisie uit het lichaam verwijderd. Op de lege plek glinstert een oude gouden munt.
Vierentwintig uur later vindt de politie opnieuw een lichaam van een vermoorde studente. Nu zijn de hersenen verwijderd. In de schedel van het meisje blinkt een oude zilveren munt.
Geholpen door Philip en hun dochter Joanna bijt Laura zich in de zaak vast en ontdekt dat er in de rijke historie van Oxford vaker moorden gepleegd zijn met dezelfde gruwelijke details. Heden en verleden komen bij elkaar als de link wordt gelegd naar het 17de-eeuwse Oxford, de geheime occulte kant van de beroemde wetenschapper Isaac Newton en zijn verbeten speurtocht naar het eeuwige leven…

Interview met de auteur

Wat bracht je op het idee van Equinox?
Tot voor kort schreef ik altijd non-fictie, voornamelijk biografieën van beroemde wetenschappers, zoals Isaac Newton, Stephen Hawking en Einstein, maar ook van renaissance-figuren als Leonardo da Vinci, Giordano Bruno en Galileo. Verder heb ik boeken geschreven over occulte zaken, een onderwerp dat me al heel lang fascineert. Zelf heb ik natuur- en scheikunde gestudeerd. Al die zaken vond je terug in het leven van mannen als Newton, die hun kennis van het occulte verbonden met concrete wetenschap. Het probleem was een manier te vinden om al die interesses te combineren tot een vorm van fictie.
De inspiratie voor het verhaal zelf was min of meer toeval. Op een dag was ik wat over het web aan het surfen toen ik een verhaal tegenkwam over een aantal geheimzinnige, actuele moorden in Duitsland waarbij satanische rituelen en occulte invloeden een rol speelden. Toen ik me daarin verdiepte, bleek dat soortgelijke incidenten zich in de loop van de jaren ook in andere delen van Europa hadden voorgedaan. Vervolgens vroeg ik me af wat voor occulte ideeën verband konden houden met een serie moorden. Waar was het de moordenaar om te doen? Hoe wilde hij zijn doel bereiken? Later betrok ik daar elementen bij die ik kende, zoals Isaac Newton, alchemie en astrologie. Dat leidde tot de hypothese van De Orde van de Zwarte Sfinx, en van daaruit begon het hele historische aspect van het verhaal vorm te krijgen.

Waarom heb je het verhaal in Oxford gesitueerd?
Daar waren een aantal redenen voor. De belangrijkste was het feit dat het verhaal van de tunnels onder Oxford, een belangrijk deel van het plot van Equinox, me altijd had beziggehouden. Ik heb twaalf jaar in Oxford gewoond en ik houd van de stad. Ik ken haar goed, en Oxford heeft me meer geïnspireerd dan welke plek ook. Bovendien heeft de stad een rijke en veelzijdige historie, die zich gemakkelijk leent voor geheimzinnige ontwikkelingen. Oxford bestaat al heel lang en is dus de ideale achtergrond voor een roman waarin de lezer wordt teruggebracht naar verschillende tijdstippen in de geschiedenis. Maar tegelijkertijd is Oxford ook een levendige, moderne stad met interessante mensen – moordenaars én rechercheurs!

Welke bronnen heb je gebruikt voor Equinox?
De belangrijkste bronnen voor iedere schrijver zijn zijn eigen geheugen en ervaring. Ik had het geluk dat ik twaalf jaar in Oxford heb gewoond en met die stad vergroeid ben geraakt. Voor de 17de-eeuwse figuren heb ik me grotendeels gebaseerd op het onderzoek dat ik de afgelopen vijftien jaar voor mijn non-fictie heb gedaan.
Over occulte zaken, fictie of niet, is in ruime mate informatie beschikbaar op het Almachtige Internet. Verbazend genoeg lijkt er een symbiotische relatie te bestaan tussen occultisme en de cyber-wereld.
En dan mijn primaire bronnen: Newton, Boyle en Hooke hebben uitvoerige verslagen nagelaten van hun experimenten en hun leven. En natuurlijk is er een heel bos gekapt voor de uitgave van talloze boeken over astrologie en alchemie. Voor de wat minder bekende aspecten uit de geschiedenis van Oxford heb ik veel gehad aan Jan Morris’ Encyclopaedia of Oxford.

Je woont in Perth, Australië. Is het niet moeilijk om van daaruit onderzoek te doen voor je boeken?
Helemaal niet. Tien jaar geleden misschien nog wel, maar het internet en de uitwisseling tussen verschillende bibliotheken hebben het leven heel wat makkelijker gemaakt voor mensen zoals ik. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik het beste heb van twee werelden: ik woon op een van de mooiste plekjes op aarde, maar toch heb ik toegang tot alle informatie waar de rest van de mensheid ook over beschikt.

De combinatie van occulte geschiedenis, natuurwetenschap en biografie lijkt ongekende mogelijkheden te bieden. Heb je nog plannen voor meer boeken zoals Equinox?
Jazeker. Ik ben gehecht geraakt aan Laura en Philip en zou hen graag nog meer vreemde avonturen laten beleven. De mengeling van occultisme, wetenschap en geschiedenis biedt inderdaad veel mogelijkheden en volgens mij zou Laura, zoals ik haar ken, zich met liefde op nog meer mysteries storten.
Ondertussen werk ik aan een nieuwe roman die, net als Equinox, parallellen vertoont in de tijd en het werkelijke leven beschrijft van Cosimo de’ Medici, de man die misschien meer dan wie ook de stoot heeft gegeven tot de renaissance.

Ten slotte. Je lijkt iemand die van veel markten thuis is. Je was musicus en je gaf les in scheikunde voordat je schrijver werd. Hoe nam je zulke stappen?
Ja, ik heb een vreemde loopbaan achter de rug. Maar toch heb ik het gevoel dat ik een soortgelijke energie, of soortgelijk deel van mijn brein, gebruik bij het schrijven van muziek en boeken. Ik zie de natuurwetenschap als een heel creatief proces. Het is opvallend dat er veel mensen waren met talent voor zowel muziek als natuurkunde. Einstein speelde verdienstelijk viool en zowel Elgar als Borodin had een opleiding als chemicus. Het schrijven en opnemen van muziek vind ik een heerlijke therapie als ik op problemen stuit met mijn plot.

Bekijk ook de spannende boektrailer op www.thrillervanhetjaar.nl.