Joop Braakhekke – chefkok of kookgek?

Joop als jongeman
Johannes Franciscus (Joop) Braakhekke werd in 1941 geboren in Apeldoorn. Acteur worden, dat was zijn droom. Het werd de Hoge Hotelschool in Maastricht, waar hij overigens al zijn creativiteit kwijt kon; hij richtte daar een studentencabaretgroepje op. “Ik schreef de teksten en muziek, we traden op en vierden het leven – een heerlijke tijd”. Joop is nog een tijdje in Maastricht blijven hangen en heeft culinaire stages gelopen in Parijs en Barcelona om in 1968 terug te keren naar Nederland. Zijn grootmoeder heeft een pand in Apeldoorn gekocht waarin Joop een zaak kon beginnen: Le Philosophe, één van de eerste bistro’s in Nederland. Ronald Hoeben (culinair commentator) over Le Philosophe: “Hij kreeg het toen al voor elkaar om mensen in een karavaan naar Apeldoorn te laten rijden, terwijl je normaal gesproken een Amsterdammer niet eens naar Amstelveen krijgt.”  

Joop als Chef
Het liep goed in Apeldoorn, maar: “Helaas was ik niet opgevoed in een zakenmilieu. Mijn creativiteit vierde hoogtij – niets was te gek- maar mijn portemonnee moest dat wel bezuren”. Dankzij de hulp van vrienden werd het geen groot fiasco. De grote stad begon daarna te lonken, het werd Amsterdam. Inmiddels was Joop wel een echte chef en tussendoor ook acteur, maar zijn hart ligt bij het vak waarvoor hij geleerd heeft. Toen bleek er een combinatie mogelijk te zijn. Valentino’s, een diner-spektakel restaurant, maar deze droom was voorbij voordat hij was begonnen. Voor de opening brandde het restaurant compleet af. Joop werd toen gevraagd om een restaurant te creëren in het Garden Hotel. Het werd De Kersentuin. Hier heeft hij samen met chef Jon Sisterman tien jaar keihard gewerkt (in de horeca heb je het dan over bijna twintig uur per dag), wat resulteerde in een Michelin ster. Vol passie heeft hij daar gewerkt. Het einde was alleen zeer spijtig. Wim, Joops levenspartner, begon een eenvoudig eetcafé: Le Garage. Joop zou daarbinnen een adviserende rol spelen en had dat keurig aangegeven bij De Kersentuin. Na een jaar veranderden zij daar echter van mening over en werd Joop alsnog op staande voet ontslagen. Gelukkig dacht de rechter daar anders over en zo kwam er (meer) geld vrij voor Le Garage.  

Joop als restaurateur
“Wat aanvankelijk een eenvoudig eethuis zou worden, werd nu toch een ander verhaal: meer mijn stempel, mijn adem, mijn visie – meer mijn vak”. En dat is het geworden, 25 jaar later is Le Garage nog steeds een begrip in Amsterdam. De hele wereld wil er eten en vooral ook ‘zien en gezien worden’. De bekende Nederlanders vallen er dan ook over elkaar heen. De keuken wordt gerund door een chef die in staat is om de creativiteit van de restaurateur Joop om te zetten in een mooi menu. Restaurateur is vooral een ‘kijkvak’, stoelen aanschuiven, praten tegen de mensen: ”Publiek is kleur, maar Joop is de regisseur. Als gastheer is Joop in zijn element. Hij weet van alles wel wat, maar nooit tot in het extreme. Hij zal zich nooit opdringen, hij kent zijn plaats.” Roland Voogel (een van de vele mensen die bij Joop het vak heeft mogen leren, om vervolgens uit te vliegen.)  

Joop als Kookgek
Een paar jaar na de opening van Le Garage werd Joop zelf een bekende Nederlander. Hij ging het tv-kookprogramma Kookgek presteren. Hier was ruimte voor de acteur in hem, maar naar wat bleek ook de auteur. Naar aanleiding van het programma kwam de boekenserie Kookschrift van een kookgek uit. Van de serie zijn er circa 800.000 boeken verkocht. Het tv-programma nam Joop mee naar het buitenland. Vele landen en culturen werden bezocht en er werd gezocht naar de oorsprong van hun nationale keukens. Waarna Joop weer geïnspireerd op huis aan ging.

Joop…en 25 jaar Le Garage
Toen Joop de 50 naderde leek het leven voor Joop pas echt goed te beginnen: Le Garage en Kookgek. Nu, 25 jaar later, blijkt het eenvoudige bistro restaurant toch echt meer geworden te zijn. “De keuken hoort bij de gasten. Wanneer je modieuze gasten hebt, kan je moeilijk blijven zeggen dat je een bistro bent.” Alle passie en liefde van Joop en Wim zitten hierin en na 15 jaar werd even verderop in de straat een beruchte ‘hasjspelonk’ overgenomen om een tweede zaak te openen: En Pluche, hapjes met een Aziatische inslag. En hierbinnen, achterin deze zaak, zit stiekem een theatertje verborgen. Ook de auteur kreeg weer zijn rol: bij het 25 jarig bestaan van Le Garage is er een boek uitgekomen. Een boek vol anekdotes, dankbetuigingen, foto’s en mooie klassieke gerechten. ”Maar uiteindelijk was het de kleine generaal die aan de teugels trok: Braakhekke wist precies wat hij wel en wat hij vooral niet wilde.” Julius Jaspers (kookboekenschrijver en tv-kok).  

Trek gekregen in het boek? Klik hier voor een voorproefje.

Bronnen: Le Garage, vijfentwintig jaar het instituut – Joop Braakhekke en Ronald Timmermans LinkedIn, het Parool en de Volkskrant
Foto's: Remko Kraaijeveld