Myrthe van der Meer beantwoordt lezersvragen, deel 2

Vandaag de lezersvraag van Guy Doms:

Je schreef PAAZ recht vanuit je eigen ziel. Als je zo’n krachttoer aandurft, over welk thema zou je dan echt niet kunnen of durven schrijven?
"Ik vind het prima om over depressies, hypomane periodes en manieën te praten en ze in UP en PAAZ te beschrijven als ik ze achter de rug heb, maar ik zal er nooit over vertellen als ik er middenin zit. Ik weet dan namelijk nog niet hoe dat verhaal eindigt, en ik heb dan bovendien de handen vol aan mijn eigen emoties en kan de bezorgdheid van complete vreemden er niet bij hebben. Dus op het moment zelf is mijn stemming privé, maar zodra dat moment voorbij is, is het voor mij persoonlijk niet meer interessant en vind ik het ook geen probleem meer om erover te praten.
Los daarvan heb ik ook wel eens ergens gelezen dat vrouwen pas schaamteloos over seks schrijven als ze de veertig gepasseerd zijn of als de ouders zijn overleden. Ik hoop dat mijn ouders nog lang na mijn veertigste doorleven, dus dat schaamteloos over seks schrijven mag wat mij betreft nog wel even wachten!"

Over PAAZ :
Als Emma van de ene op de andere dag opgenomen wordt op de paaz, weet ze een ding zeker: hier is een fout gemaakt. Ze heeft namelijk een leuke baan, een geweldige vriend en een goed leven, dus dat ze dood wil kan dan toch geen probleem zijn? Het is het begin van Emma's zoektocht door de absurde wereld van de psychiatrische kliniek met al haar regels, pillen en diagnoses - een zoektocht naar de uitgang, maar boven alles een zoektocht naar zichzelf. Tijdens haar reis langs vreemde pati?nten en nog vreemdere therapeuten, depressieve kerstballen en onverwachte vriendschappen, begint Emma te beseffen dat ze hier niet voor niets zit, en dat zij de enige is die kan bepalen of, maar vooral ook hoe ze ooit de paaz weer verlaat.

'Zoals J.J. Voskuil met zijn romancyclus Het bureau het kantoorleven heeft vastgelegd, zo nauwgezet registreert Van der Meer de praktijk van een psychiatrisch ziekenhuis.' - Wim Brands, VPRO Boeken

Over UP :
Emma is jong, getalenteerd, bevlogen en ze heeft levenslang...
de levenslange diagnose manisch depressief. Als Emma vol goede moed naar het laatste gesprek met haar psychiater gaat, gebeuren er een aantal dingen die ze niet helemaal had voorzien; haar psychiater is verdwenen, de vervanger weet niets van een eindgesprek en voor het einde van de dag is ze opgenomen op de paaz. Alweer.
Terwijl Emma op zoek gaat naar een verklaring, raakt ze langzaam maar zeker verstrikt in de wonderlijke wereld van pillen, psychiaters en patiënten. Hoeveel last mag je als psychiatrisch patiënt je omgeving bezorgen? Waar loopt de grens tussen problemen bespreken en anderen ermee chanteren?

Over Myrthe van der Meer:
Myrthe van der Meer (1983) was redacteur en brak door met de autobiografische bestseller PAAZ, over de tijd die ze doorbracht op een psychiatrische afdeling. PAAZ kreeg lovende recensies, werd genomineerd voor de Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs en wordt bewerkt tot een televisieserie. Kalf is haar tweede roman en getuigt van haar originele verteltalent en van haar geheel eigen, maar zeer aanstekelijke gevoel voor humor. In februari 2015 verscheen het vervolg op PAAZ, getiteld UP.