Wordt vervolgd: Nathalie Revard | Edward Hendriks
Het kost me nog bijna twintig minuten gewurm, maar dan ben ik eindelijk los. Op mijn knieën doorzoek ik de zakken van Doodskop en ik vind mijn Samsung. Hijgend zet ik het apparaat aan en wacht op het signaal. Als dat gevonden is beginnen de berichtjes en gemiste oproepen vrijwel direct binnen te stromen.
Ik tik op het laatste bericht van Sara, een voicemail, en speel die af:
‘Mama, ik zag dat twee mannen je in de kofferbak van een auto stopten… Opa zei dat ik beter hem kon bellen dan de politie als zoiets gebeurde. Dus dat heb ik gedaan. Ik hoop niet dat je boos bent. Laat me alsjeblieft weten dat je oké bent! Ja?’
Merde. Mijn blik glijdt van het mobieltje naar de levenloze groene ogen van Doodskop. Ik trek de muts af. Een bol gezicht met rossige haren en een eveneens rossig baardje. Hij komt me niet bekend voor. Op handen en knieën kruip ik naar de andere man, die half op zijn zij ligt. Als ik zijn opengesperde ogen zie, bekruipt me een naar gevoel. Ik schuif de bivakmuts naar boven en word acuut misselijk. Het is Eric.
Ik sta op en adem diep in door mijn neus om te voorkomen dat ik ga kotsen. Ik kijk neer op de lichamen. Eric en zijn nieuwe collega Patrick.
De telefoon begint te trillen in mijn hand en tegelijkertijd klinkt de rasperige stem van Bono.
Nothing to win and
Nothing left to lose
I can’t live with or without you
Mechanisch neem ik op. ‘Revard.’
‘Lie, zit je in de TGV?’ Het is Jean-Luc.
Door mijn hoofd schiet wat Patrick zojuist allemaal heeft gezegd. Ik neem een hap adem. ’Ik moest toch invallen voor Patrick?’
‘Ja, d’accord, maar meld je direct bij me als je terug bent. Ik zit met een mogelijke ontvoeringszaak en ik heb verdomme geen enkele ervaren rechercheur tot mijn beschikking.’
‘Zal ik doen.’
‘Merci, Lie.’
‘Eh, Jean-Luc? Nu ik je toch spreek… Wil je me inseinen als er een vacature is in het eerste arrondissement?’
‘Vanzelfsprekend.’
Ik hang op, stap over de lichamen heen, pak de plastic strips van de vloer, veeg de zitting van de stoel grondig af met mijn trui en verlaat de oude steenfabriek dan op een drafje.
Edward Hendriks is copywriter van beroep en heeft tot op heden meerdere thrillers uitgebracht bij Uitgeverij De Fontein. Onlangs verscheen zijn nieuwe ebook Het meisje van toen.
