Blogpost:
Jacqueline Zirkzee
De eerste priesteres: de proefdruk
Vroeger noemden we dat het zetduiveltje, maar in deze digitale tijden is het onmogelijk dat er ook maar een letter de verkeerde kant op valt. Het manuscript is door mijzelf talloze keren overgelezen, waarbij ik het één keer helemaal hardop heb voorgedragen. Daarnaast hebben diverse schrijfprofessionals het grondig doorgenomen, waarvan een nog in de laatste weken voor de opmaak.
De schrik sloeg me om het hart. Ik heb de verkeerde versie gestuurd, dacht ik eerst, en toen: iemand heeft iets stiekem veranderd aan mijn manuscript (altijd lekker, een ander de schuld geven). Of misschien had de opmaker geen oppas en heeft haar kind met het programma zitten spelen. Complete achtervolgingswaanzin, ik weet het. Gegraaf in mijn bestanden toonde al snel aan dat dit allemaal niet het geval was.
Het stond er echt: ‘ellenboog’, en nog een paar dingen die zo gênant fout zijn dat ik ze hier niet eens durf te noemen. Mijn eigen fouten. Oké, anderen hadden ze ook over het hoofd gezien, maar toch. Dus heb ik de proef nog maar eens heel grondig bekeken. En nog eens.
Uiteindelijk viel het allemaal reuze mee, maar een foutloos boek? Het bestaat niet, mensen. Ik leg me erbij neer. De 372 pagina’s van De eerste priesteres zijn zo foutloos mogelijk naar de drukker gegaan, dat is het enige wat ik kan beloven. Het binnenwerk wordt gedrukt, het omslag komt eraan. Nog eventjes en de geboorte van dit boek is een feit!
Lees verder op mijn site
