Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
    Marloes Auteur

Blogpost: Marloes

De grote eeuw - 'ik ben verliefd'

06-05-2015 door Marloes 23 reacties
Ken je dat? Dat je een boek gelezen hebt en dat je er nog een hele tijd over 'na kunt dromen'? De afgelopen weken (maanden) overkwam mij dat een paar keer. Vanmorgen was het weer raak; ik las de laatste pagina's van 'De kop in het zand' van Jan Guillou. Dit boek is het vierde boek uit de serie 'De grote eeuw'. Een boek waar je over na moet denken, een boek dat blijft hangen en een boek dat indruk maakt! 

De serie gaat over drie broers: Lauritz, Sverre en Oscar. De broers groeien in deel 1 (Bruggenbouwers) op en gaan alledrie een ingenieursopleiding doen in Duitsland. Deze opleiding wordt vergoed, mits de heren daarna in hun vaderland (Noorwegen) een brug zullen bouwen. Wanneer de opleiding klaar is, breekt WO I bijna uit. Sverre vlucht - omdat hij homo is - naar Engeland en 'verdwijnt' letterlijk uit deel I. Oscar gaat - nadat hij teleurgesteld is in de liefde - naar Afrika en vecht daar WO I uit. Lauritz blijft in Noorwegen en moet alleen de brug bouwen. Hij maakt de oorlog daar mee. Deel II beslaat het leven van Sverre in Engeland. Deel drie gaat over de periode tussen WO I en WO II, waarin de heren elkaar weer ontmoeten in Noorwegen / Zweden en Duitsland. Dit deel vormt de aanloop naar het vierde deel; het deel over WO II. Een unieke opbouw, volgens mij! 

Het vierde deel wordt vanuit Lauritz beschreven. Het bespreekt thema's als 'wie is goed en wie is fout', 'welke kant kies je' op een journalistieke, maar toch ook emotionele wijze. Het boek roept vragen op en een deel van die vragen blijft onbeantwoord na de laatste letters. Kortom: komt er een deel vijf? De eeuw is nog niet afgelopen, een groot deel van de familie leeft nog en er zijn nog wat problemen die 'opgelost' moeten worden. Prima ingrediënten voor deel vijf, toch?

Maar goed, ik begon mijn verhaal met het feit dat je kunt 'dromen' over een boek. Bij alle vier de boeken is dat gelukt bij mij. Jan Guillou gebruikt een heel opvallende schrijfstijl die mij enorm boeit. De verhalen zijn niet makkelijk geschreven en soms kom je een mooi woord tegen als 'panegyriek'. Ook het verhaal ontroert mij. Je leeft enorm mee met de jongens - later mannen - in de delen en je kunt je ontzettend goed identificeren. Op het moment dat Lauritz een onmogelijke keuze moet maken, voel ik zelf hoe beklemmend dat kan zijn! Wat ik heel knap vind, is dat Jan Guillou de oorlog vanuit een andere kant heeft weten te beschrijven. WO II is een veel beschreven onderwerp, maar toch wordt het verhaal weer uniek in dit boek. Door 'bekende' feiten (Hilters acties, de aanvallen op de landen, de aanvallen van de geallieerden, etc.) te verbinden met het levensverhaal van de Lauritzen worden de verhalen net even anders. Dat was ook al het geval in deel 1, 2 en 3. 

Kortom; toen ik het boek uit had, had ik het eigenlijk nog niet uit! Toch nog weer een paar pagina's teruglezen... even snel kijken hoe het ook alweer zat... Nadenken over de laatste woorden... Voorspellen hoe deel vijf (ALS ER EEN DEEL VIJF KOMT) zal gaan. Het boek laat me niet los! In 2012 schreef Guillou deel 1. Deel 2 volgde in 2013, deel drie in 2014 en deel vier in 2015.... Zou dat betekenen... 2016? Pfoe, lang wachten!

Reacties op: De grote eeuw - 'ik ben verliefd'