Blogpost:
Paul Heijnen - a braindamaged person
De kinderboekenweek - Boeken voor grote kinderen - Boeken waarmee je een ander een plezier doet
Doordat we het vroeger niet breed hadden, was mijn vader lid van een bibliotheek. Hij verslond boeken. Doordat hij geen tijd had, mocht/moest ik de boeken halen. Thrillers en oorlogsboeken. Op basis van het pictogram - een pistool of een tank - nam ik de boeken mee. Ik leerde al snel naar series te kijken. Als zo'n boek uit een serie een succes was, dan bracht ik dat mee. Al snel mocht ik zelf boeken lezen. Van de Saint, e.d. Het kinderboekenassortiment ging aan mij voorbij. Dit werd enigzins gecompenseerd, omdat we ook een schoolbibliotheek hadden: Arendsoog, Karl May, Pinkeltje - dan heb je het echt over heel lang geleden.
Ik weet er eigenlijk niet zo heel veel meer van en dacht dat als ik kinderen zou krijgen dat ik het allemaal heel anders zou doen.
Het menselijk geheugen is iets vreemds, vooral als het beschadigd is. Ik had de zin over de direct opkomende schrijvers en boekfiguren nog niet opgeschreven of het achtergrondgeheugen begon te werken. De serie van Biggles van W.E. Johns, hoe kon ik die nu vergeten.
Wordt vervolgd
