De Queeste in de Fantasy

29-12-2015

Voordat ik begon te schrijven had ik al een heldin in mijn gedachten, maar wat is een verhaal zonder wereld. Ik begon dus eerst mijn wereld te visualiseren, dus ben ik daar weken mee bezig geweest. Ik tekende de landen, de zeeën, de rivieren, de bossen, de bergen, de steden. Ik benoemde de landen, de steden. Pas later, onlangs, ben ik de rivieren een naam gaan geven en terwijl ik bezig ben de eerste Queeste, uit het eerste boek te gaan beschrijven. Op dat moment ben ik ook meer gaan invullen. Daarna moesten bepaalde berggebieden een naam krijgen, en de zeeën, schiereilanden, bosgebieden en individuele gebieden. Het is alsof ik de landen zelf bereis en de individuele gebieden een naam geef. Maar ook reisgenoten, allerlei wezens, krijgen namen en karakters.

Elk verhaal kent, min of meer, een Queeste, we zien het in Tolkien's oeuvre terug, de reis van Frodo en Sam om de ring te vernietigen, D'Anjal in Maryson's Meester Magiër serie die zwaarden moet verzamelen en uiteindelijk moet laten omsmeden tot één meesterzwaard om de Zwarte Heer te kunnen verslaan. Mijn eerste, en ook de volgende boeken kennen een Queeste. En nu moet ik het gaan aanvullen. Wat is de zoektocht, Wat moet de Heldin bereiken, waar gaat haar reis naartoe, wat komt ze tegen, wat is het nut van de Queeste. Vrienden en vijanden en wezens en/of personen waarvan we niet kunnen inschatten wat hun motivatie is om de heldin (tijdelijk) te begeleiden. Hoe gaat de heldin ermee om? Is ze altijd zeker van zichzelf of vergist zich zich soms deerlijk. Maar ik ken het einddoel, ik weet waar naartoe en via welke weg de reis loopt. Ik weet hoeveel kilometer ze per dag moet afleggen, en wat ze allemaal het hoofd zal moeten bieden. Maar in het verhaal vinden er ook onverwachte ontmoetingen plaats

Lees het artikel verder op mijn website

Lees verder op mijn site

Reacties op: De Queeste in de Fantasy