Blogpost: Anne West

De Stadstuin, de leesclub en de zussen

03-08-2018 door Anne West

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Het eerste deel van De Stadstuin: Maud, is alweer een paar weken uit en inmiddels heb ik de eerste reacties ontvangen. Die zijn heel positief dus daar ben ik natuurlijk erg blij mee. Extra leuk en extra spannend is het feit dat de Hebban Leesclub met Maud aan de slag is gegaan. De reacties en analyses van deze groep lezers geeft voor mij heel goed aan hoe mijn verhaal is overgekomen. Dat is een mooie hulp voor het schrijven van deel 2 en 3. Met deel 2 ben ik bijna klaar. Dit boek handelt over de jongste van de zussen: Britt.

De leesclub is vooral enthousiast over hoe verschillend de zussen zijn en daar krijg ik veel vragen over. Ik zelf raak ook steeds meer gehecht aan de meiden. Het valt me bij het schrijven van deel 2 zelf ook op hoe verschillend Maud, Yara en Britt zijn. Toch hebben de zussen ook overeenkomsten die in de leesclub ook opvallen. Natuurlijk krijg ik regelmatig de bijna onvermijdelijke vraag welke van de zussen het meest op mij lijkt of op iemand in mijn omgeving. Het eerlijke antwoord is dat zowel Maud als Yara iets van mij hebben, waarbij Maud meer van mij heeft dan Yara, denk ik. Grappig is dan wel dat Maud in het begin van het eerste boek van de Stadstuin niet door iedereen even sympathiek wordt gevonden….  Toch ben ik ervan overtuigd dat Maud uiteindelijk net zoveel sympathie op weet te wekken als de andere zussen. Je moet haar gewoon even leren kennen…

Britt lijkt helemaal niet op mij en nu ik bijna klaar ben met deel 2 wordt dat alleen maar duidelijker. Britt heeft veel van wat ik zou willen hebben. Ze springt overal in en volgt haar hart. Ook al is haar hart soms wat moeilijk te lezen. Dat zorgt natuurlijk wel voor de nodige problemen. Britts leven verloopt grillig en schijnbaar zonder structuur of visie. Dat komt omdat zij meestal ook niet vooruit denkt, iets wat onvoorstelbaar is voor bijvoorbeeld Maud, maar ook voor hun complexe moeder Beatrice. Yara zou misschien wel willen leven zoals Britt, maar ze heeft te veel verantwoordelijkheden om dat echt serieus te overwegen. In deel 2 gaat dat natuurlijk voor de nodige botsingen zorgen tussen de zussen. Dat kan ik alvast wel verklappen…

Hoe dan ook sluit ik de zussen steeds meer in mijn hart en ik vind het geweldig om te lezen dat de deelnemers aan de leesclub dat ook doen. Daar ben ik trots op. Iemand schreef dat de zussen zo menselijk zijn dat ze haar buurmeisjes kunnen zijn en dat vind ik een geweldig compliment.Wil jij Maud, Yara en Britt ook leren kennen? Mijn boek kun je onder andere hier bestellen.  

Lees verder op mijn site