Auteur
Blogpost:
Renée Olsthoorn
Een gedenkwaardige moederdag...
“Mam, ik wilde eigenlijk even langskomen, want ik heb een Moederdagcadeautje voor je. Maar ik kom wel vandaag al, want ik ben morgen de hele dag in Amsterdam.” meldt mijn dochter me telefonisch op de zaterdag voorafgaande aan Moederdag. “Moederdag?” roep ik stomverbaasd uit.
Nu moet u weten dat in huize Olsthoorn geen moeder- of vaderdag wordt gevierd, althans niet op de bewuste dag die door de commercie in het leven is geroepen. Moeder en vader achten wij ons iedere dag, zelfs nu de kinderen allang volwassen zijn. B en ik vinden het werkelijk onzin, en de enige periode waarin we die feestdagen wel leuk vonden, was toen de kinderen nog op de basisschool zaten, en zij de vrijdag voor de bewuste feestdag een fraai knutselwerkje mee naar huis brachten (ik heb er nog een paar liggen).
Zaterdag wist ik dus even niet precies hoe ik me voelde... Blij verrast, geamuseerd, ontroerd of meer van “maar-kind-dat-moet-je-toch-niet-doen-je-kunt-je-geld-wel-beter-gebruiken...” Een beetje van alles, denk ik. Maar dat laatste zei ik haar. “Ach, weet je mam,” antwoordt ze. “... doet eraan, dus waarom ik dan ook niet?” Ik grinnik een beetje, vind het eigenlijk waanzinnig leuk.
Die avond als dochterlief alweer vertrokken is, na haar moeder te hebben verwend met heerlijk geurende ginseng badschuim, belt zoonlief. “Hoi mam, ik kom morgen gezellig even langs voor Moederdag,” hoor ik hem enthousiast zeggen. “Moederdag?” roep ik wederom verbaasd uit! “Ja, weet je mam,” antwoordt hij. “... doet er ook aan, en dan kan ik natuurlijk niet achterblijven.” Ik proest het uit. Geweldig! Zondag brengt hij mij een beeldig... ginsengboompje! De kinderen wisten noch van elkaar dat ze iets aan Moederdag gingen doen, noch dat ze een ginsengproduct in gedachten hadden... Toeval? Ik ben zweverig genoeg om daar iets diepers achter te zoeken... Hoe dan ook, ik tel mijn zegeningen met zulke kinderen.
Maar deze Moederdag was gedenkwaardig in meer dan een opzicht, vrij letterlijk zelfs. Met mijn twee oudere zusters heb ik op vrij bijzondere wijze ons in december overleden moedertje herdacht op de begraafplaats waar wij haar naar haar laatste rustplaats hebben begeleid. Yarden, de eigenaar van de bewuste begraafplaats, - Oud Eyk en Duinen in Den Haag - had geheel gratis en voor niets een speciale Moederdag-herdenkingsdag georganiseerd, omlijst met prachtige a capella gospelzang. Verder was er een spreker, en er vond een rozenritueel plaats, waarbij alle aanwezigen betrokken werden. Een en ander onder het genot van een uitstekend verzorgde high tea. Ik was hevig ontroerd, net zoals ik dat was toen mijn kinderen daags ervoor belden.
Oprecht heb ik jarenlang niet gewild dat deze door de middenstand verzonnen feestdag werd gevierd. Gisteren op die begraafplaats, luisterend naar het koor en de spreker, besefte ik vooral hoe belangrijk rituelen en tradities kunnen zijn, en hoe fijn het is om gewoon even ‘georganiseerd’ stil te staan bij een verlies, vooral met mensen die min of meer hetzelfde voelen als jij. Dus kinderen, ik heb zo genoten van de eerste Moederdag-viering sinds een jaar of vijftien dat ik vrees dat jullie er in het vervolg niet meer onderuit kunnen, maar een postume Moederdag blijft uiteraard geheel optioneel. ;-)
Lees verder op mijn site
