Blogpost:
Bert van Brakel
Een heer van stand
De verhalen van Heer Bommel zijn geen echte stripverhalen met tekstballons (‘balloons’) , maar tekeningen met daaronder een stuk(je) tekst. Er zijn geen andere boeken die ik zo vaak heb herlezen als deze verhalen, die mij eindeloos blijven boeien. Ze zijn vaak opgebouwd uit meerdere lagen, je kunt ze lezen als een avontuur beleefd door Heer Bommel en zijn jonge vriend Tom Poes, die zijn oudere ‘beschermheer’ doorgaans uit de nesten moet helpen (“verzin een list, jonge vriend!”), maar gaandeweg een verhaal wordt vaak op een ontzettend leuke manier de werking van iets duidelijk. Zo wordt voor de ‘oplettende lezertjes’ in het verhaal ‘De bovenbazen’ duidelijk hoe de economie doorgaans werkt, en wordt ons pijnlijk duidelijk in de verhalen ‘De pasmunt’ en ‘De dropslaven’ hoe een verslaving tot stand komt. In het verhaal ‘De Unistand’ wordt op een schitterende manier voor ons duidelijk hoe het ambtelijk apparaat soms ooit kan werken.
Daarnaast hebben sommige verhalen een magische en mysterieuze sfeer, vooral de verhalen waarin voor de magister Hocus P. Pas of professor Dr. Joachim Sickbock een grote rol is weggelegd, en de verhalen waarin het kleine volkje ten tonele verschijnt, met als belangrijkste figuren de dwergen Kwetal en Pee Pastinakel, die voornamelijk leven om de ‘verturving van de natuur’, die veroorzaakt wordt door ons mensen, te bestrijden en te zorgen dat deze behouden blijft. De serieuze wetenschap in het algemeen wordt vertegenwoordigd door Professor Zbygniew Prlwytzkofsky ('Praw, der Hemeldonderweder!) en zijn assistent Alexander Pieps.
Naast laag 1 (avontuur) en laag 2 (educatieve aspect) vind ik persoonlijk laag 3 de mooiste laag, namelijk naarmate je meerdere verhalen leest zie je hoe Toonder erin is geslaagd om van zijn, in den beginne kinderboekjes, over de avonturen van een poes, in de loop van (vele) jaren volwassen karakters te hebben neergezet en uitgediept, die steeds meer menselijke karaktertrekjes hebben gekregen. Ook daar zijn trouwens weer tal van (semi-)wetenschappelijke boeken over geschreven, waarvan de meeste trouwens ook heel leuk zijn om te lezen.
Maar goed, waar het mij allemaal om begonnen was, was eigenlijk de vraag: zijn er nog ‘jonge lezertjes’ op Hebban, die ook van deze verhalen hebben genoten of hier nog steeds met grote regelmaat van genieten, dat vraag ik U af?
(in bijna dezelfde vorm eerder verschenen op dizzie.nl)
