Auteur
Blogpost:
Liane Baltus
Energetische bril
In deze mal merkt een lezer impliciet het ontbreken van liefde bij Mica aan als mankement, iets wat herstelbaar is, waardoor Mica in het verhaal op zijn minst warme gevoelens voor Helena ontwikkelt. Hij beweegt dan op de liefdesschaal van 0 richting 10 waar Helena zich bevindt. Mica kan zich echter alleen op deze nul-positie bevinden als hij ergens in zichzelf het vermogen tot liefhebben heeft. En daarin zit voor mij het struikelblok. Dat vermogen is niet 0 bij Mica, het is er gewoonweg niet. Mica past daarmee niet in de maatstaf liefde.
Om een vergelijk te maken: ik denk in kleur, een neurologisch fenomeen genaamd synesthesie, waardoor ik alle woorden, namen, cijfers, en zelfs ook gebeurtenissen in kleur ervaar en rangschik in mijn geheugen. Mijn man heeft dit niet. Als ik me voorstel hoe het is om niet in kleur te denken, denk ik automatisch in zwart/wit. Mijn man wees me er fijntjes op dat hij ook niet in zwart/wit denkt. Net zoals hij nooit in kleur gaat denken, denk ik nooit niet in kleur. Verstandelijk begrijp ik dat, ik kan me er alleen niets bij voorstellen. De manier waarop mijn man denkt, bevindt zich buiten mijn denk-maatstaf.
Terug naar de maatstaf liefde in Het derde verbond. Afgelopen week kwam ik een lezer tegen die Mica niet interpreteert als mens, maar als energetisch wezen. Euforisch werd ik van het gesprek met haar. In haar ogen kijkt Mica door een energetische bril naar élk aspect in zijn leven. Dat brengt met zich mee dat hij fundamenteel anders in elkaar steekt dan een mens. Het was daarom voor haar niet meer dan logisch dat de relatie tussen Helena en Mica verwrongen overkomt en schuurde tegen haar eigen waarden.
Haar interpretatie komt overeen met de wijze waarop ik zelf naar Mica kijk. Het gaat Mica niet om eeuwige liefde. Verstandelijk weet hij dat het gevoel bij Helena bestaat, maar als energetisch wezen voelt en denkt hij in energie. Ergens in mijn computer staat nog een geschrapte scene uit Het derde verbond, waarin Mica gehakt maakt van de wijze waarop mensen zich in onze cultuur een verheerlijking van romantische liefde op laten dringen. Het thema komt in vrijwel alle verhalen terug, de filmindustrie verdient er klauwen met geld aan. We gaan zelfs zover dat het (oogluikend) geoorloofd is een relatie te verbreken omdat men claimt de ware liefde bij een ander gevonden te hebben.
Energie is bij hem echter geen substituut voor liefde. Het zijn twee eenheden die naast elkaar bestaan. Natuurlijk heeft Mica via Helena wel met liefde te maken. Zij voelt dit voor hem, dat moet hij erkennen omdat hij haar nodig heeft om zijn eigen doeleinden te bereiken. Net zoals zij open moet staan voor energie als levensmotivatie. Experiaan meets aarde en ja, dan ontstaat een gedrocht dat lijkt op een aardse liefdesrelatie. Lijkt… dat zeg ik nog maar eens bewust.
In ieder geval sprak de eerdergenoemde lezer de verwachting uit dat dankzij deze twee eenheden de relatie tussen Helena en Mica in het tweede boek lastig wordt en dat ze hoopt dat Helena daardoor een grote persoonlijke groei door gaat maken.
Innerlijk glimlach ik. Misschien is groei uiteindelijk wel de verbindende factor tussen hun twee werelden. Ik verklap echter nog niets.
