Blogpost:
Pepper Kay
In gedachten verzonken
Gisteren was het weer zover. Dit is het!!! dacht ik nog euforisch. En toen keek ik achterom, iets wat ik niet had moeten doen. Tot mijn grote schrik zag ik onze zwarte kater Mats op een draf achter me aan hobbelen. Halverwege het zebrapad dat ik net was overgestoken, besloot hij zich te gaan wassen en staarde hij met zijn achterpoot omhoog en zijn tong half uit zijn bek naar de auto die vlak voor hem tot stilstand kwam.
Voor onze Mats liep alles gelukkig goed af. Maar die verhaallijn? Dat prachtige proza? Dat award-winnende verhaal waarmee ik de wereld zou gaan veroveren? Behalve een paar kansloze zinnen kon ik mij daar niets meer van herinneren. Gelukkig is mijn thriller Retour Spitsbergen al kant-en-klaar…
