Auteur
Blogpost:
Ninja Paap-Luijten
Lees jij wel eens korte verhalen?
Maar soms heb ik wat minder tijd en wel zin om iets te lezen. En dan lees ik graag een kort verhaal.
Voor mij zijn romans (of "lange" verhalen) een beetje te vergelijken met films, terwijl korte verhalen dan het equivalent van foto's vormen. Ik ben dol op korte verhalen die me laten glimlachen, of nadenken, of die blijven hangen omdat ze zo indringend zijn.
Af en toe schrijf ik zelf ook een kort verhaal. Laatst ben ik eens gaan zoeken naar een van mijn favorieten, zodat ik die op mijn website kon zetten. Hieronder het begin:
---
Violet zat voor haar raam en keek naar buiten, zoals ze dat iedere dag deed. Ze keek naar de polderweg, waar vier auto’s per dag overheen reden – op een drukke dag. Aan de andere kant van de weg was een weiland, maar in de winter waren daar zelfs geen koeien op te zien.
Eenzaamheid. Het besef dat ze wist wat dat woord betekende, was niet ineens gekomen. Dat was geleidelijk gegroeid. Iedere dag, ieder uur voor het raam, nam de betekenis van het woord toe. De oneindigheid ervan.
Met een zucht roerde Violet in haar kop koffie. Even haalde ze haar blik van het lege, met rijp bedekte weiland, om haar ogen op haar kopje te richten. Vanaf de andere kant van haar kleine woonkamer hoorde ze de klok gestaag verder tikken. Vroeger had ze dat een geruststellend geluid gevonden; tegenwoordig vond ze het vooral deprimerend. De tijd tikte verder, terwijl zij stilstond.
Ze had geen kinderen, die had ze ook nooit gehad. Geen man, sinds haar tweede man vier jaar geleden was overleden. Geen huisdieren. Zelfs geen goudvis. Ze was alleen.
Met een kleine zucht haalde ze haar lepeltje uit haar kopje. Toen ze een slok nam, trok ze een grimas. De koffie was koud geworden, zoals haar de laatste tijd wel vaker overkwam.
---
Wil je nou verder lezen, kijk dan even op mijn website ;)
Lees jij vaker korte verhalen? Of heb je toch liever lekkere dikke boeken?
Lees verder op mijn site
