Blogpost:
Bettine
Mijn leesjaar 2019
De toppers van 2019
Al vroeg in het jaar las ik Papegaai vloog over de IJssel, van Kader Abdolah, omdat dit verhaal zich afspeelt in de regio waar ik nu ongeveer een jaar woon. Een prachtig geschreven verhaal over vluchtelingen die worden opgenomen in een dorpsgemeenschap aan de IJssel en proberen daar te aarden.
Nog maar kort geleden las ik Goat Mountain, van David Vann. Dit gaat over een elfjarige jongen die met zijn vader, grootvader en familievriend Tom elk jaar gaat jagen. Dit jaar zal hij zijn eerste hert gaan schieten, maar eenmaal op het landgoed, ziet de vader een stroper in het vizier van zijn geweer. Hij laat de jongen door het vizier kijken en dat heeft catastrofale gevolgen. Mooi aan het boek vond ik de subtiele wijze waarop conflicterende emoties als schuld, loyaliteit, haat, liefde en onmacht tot uitdrukking komen in de handelingen van de verschillende personages.
Van Jaap Robben las ik Zomervacht en ben ik bezig met Birk. Zomervacht gaat over een dertienjarige jongen die met zijn vader in een caravan woont en in de zomer voor zijn gehandicapte broer moet zorgen. Birk speelt zich af op een afgezonderd eiland met drie huizen, en draait om een jongen wiens vader verdrinkt. Beide boeken zijn prachtig geschreven vanuit het perspectief van een kind.
Van Rob van Essen las ik het prijswinnende boek De goede zoon. Het kleine drama bij de kassa van de supermarkt trok mij meteen met een glimlach het boek in. Het verhaal speelt zich af in de toekomst, maar het verhaal zelf is uiteindelijk slechts een decor om het eigenlijke verhaal van de hoofdpersoon en zijn relatie met zijn moeder te vertellen.
Tot slot mag Zondagskind van Judith Visser hier niet ontbreken. Dit verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een meisje met Asperger, in een tijd waarin hier nog niet veel over bekend was. Het verhaal laat heel mooi zien hoe we verwachten dat iedereen meedraait in het systeem zoals we dat bedacht hebben en hoe moeilijk dat is als je anders in elkaar steekt dan de meeste mensen.
De series van 2019
Series zijn best wel bepalend voor een leesjaar, want je leest immers niet één, maar meerdere boeken. Niets is leuker dan na het uitlezen van een boek verder te kunnen lezen in hetzelfde verhaal, maar dan net anders. Series zijn er in veel soorten en maten en ik las in 2019 delen van een aantal hele verschillende series.
Allereerst las ik de thrillerserie van M. J. Arlidge. Een heerlijke spannende serie, waarvan ik de meeste boeken in een paar dagen uitgelezen heb. In 2020 verschijnt er gewoon weer een nieuw deel!
Een totaal andere serie is die van Lucinda Riley. De zeven zussen had ik al vaak in de boekwinkel zien liggen voordat ik besloot er ook maar eens aan te beginnen. De boeken zijn een beetje sprookjesachtig, lezen lekker weg en zijn deels historische romans omdat in de zoektocht van de adoptiezussen naar hun biologische achtergrond het verhaal van de voorouders wordt verteld. Ze behoren niet tot mijn absolute favorieten, maar zijn wel nieuwsgierig en zorgen voor een heerlijk stukje ontspanning.
Van de derde serie heb ik twee delen gelezen: Het Bureau van J. J. Voskuil. Deze klassieker van zeven delen gaat over Maarten Koning die op Het Bureau werkt en onderzoek doet naar Volkscultuur. De serie gaat over hoe mensen op hun werk met elkaar omgaan en vooral ook over een hoofdpersoon die eigenlijk geen carrière wil maken. Verder gebeurt er eigenlijk bar weinig, maar het is zo mooi geschreven dat dat echt niet uitmaakt.
De echte topper van 2019
Mijn boek van het jaar is deel 1 van de serie: De Aardkinderen van Jean M. Auel. Ik stuitte erop in de kringloop, en het idee van een verhaal over een meisje dat 35.000 jaar geleden als enige overblijft na een aardbeving en door neanderthalers in hun stam wordt opgenomen, sprak me aan. Deel 1, De stam van de Holebeer, vond ik zo mooi, omdat het meisje door haar anders zijn steeds onbedoeld de gebruiken en ideeën van de stam op scherp zet. Zo mogen vrouwen niet jagen, maar het meisje leert zichzelf in het geheim met een slinger omgaan. Als een jongetje gegrepen wordt door een roofdier, doodt ze het beest met twee stenen. En dan ontstaat er meteen een probleem, want volgens de regels en gebruiken moet het meisje nu de doodvloek krijgen, maar ze heeft wel het leven gered van het jongetje. Hoewel ik deel 2 iets minder vond, omdat het meisje hierin de stam verlaat en lange tijd in eenzaamheid leeft, kijk ik uit naar deel 3, omdat zij dan naar een mensenstam zal gaan.
Al met al was het een mooi leesjaar en kijk ik uit naar de boeken van 2020!
Lees verder op mijn site
