Blogpost:
Doortje
Mijn leesvoornemens voor 2019, met inspiratie uit onverwachte hoek
Hoe anders voel ik mij op 5 januari. Ik zit alleen op de bank en ben ziek. Of eigenlijk: lamlendig. De afgelopen jaren heb ik fysiek een aantal fikse tegenslagen moeten incasseren en het mentale proces dat daarbij hoort; accepteren dat ik nooit meer ‘de oude’ zal worden, is lastig.
Ter afleiding zet ik Netflix aan. Onder het kopje trending lacht een Japanse dame me vriendelijk tegemoet. Het is Marie Kondo, de wereldberoemde opruimgoeroe en bestsellerauteur. Haar boek Opgeruimd! ben ik de afgelopen jaren op de meest uiteenlopende plekken tegengekomen. Om onverklaarbare redenen heb ik het nooit gelezen, ondanks de goede recensies en indrukwekkende verkoopcijfers. Kennelijk is opruimen geen thema dat tot mijn verbeelding spreekt.
Voordat ik er erg in heb speelt de eerste aflevering van Tidying up with Marie Kondo zich af. Een realityserie waarin de opruimexpert Amerikaanse gezinnen helpt met het opruimen van hun huis volgens de KonMari-methode. Ik zit direct aan het scherm gekluisterd. Al raak ik niet meteen gemotiveerd om mijn eigen huisje onder handen te nemen. Dat is ook niet nodig, want ik ben gelukkig geen verzamelaar. Ik geef weinig om kleding, niets om gadgets en nog minder om woonaccessoires. Vrijwel ieder object in mijn appartement wordt intensief gebruikt.
En toch raak ik geïnspireerd. Oprecht. Tegen al mijn verwachtingen in. Er is namelijk 1 categorie spullen die me zéér dierbaar is. Waar ik grote emotionele waarde aan toeken en slecht afscheid van kan nemen. Het zijn mijn boeken. Mijn venster op de wereld en belangrijkste inspiratiebron.
Uiteraard ruim ik mijn boekenkast geregeld op. Al is dat vooral om ruimte te maken voor nieuwe aanwinsten. Boeken weggooien doe ik vrijwel nooit, want aan ieder exemplaar kleeft een uniek verhaal: gekregen van mijn moeder/goede vriend(in), speciaal gekocht voor een vakantie of aangeschaft tijdens signeersessies. Stuk voor stuk legitieme redenen om de desbetreffende uitgave voor altijd te koesteren.
De KonMari-filosofie is aanzienlijk minder sentimenteel wat boeken betreft. Volgens Marie zou je alleen exemplaren moeten bewaren ‘that spark joy’. Vrij vertaald: waar je blij van wordt. Alle overige boeken kunnen direct weg. Ik geloof mijn oren niet.
Toch laat de gedachte me niet los. Hoe mooi zou het zijn om alleen maar bijzondere boeken te bezitten? Uitsluitend verhalen die me écht hebben geraakt, van schrijvers die me oprecht inspireren. Wellicht vanwege mijn depressieve stemming spreekt de focus op het positieve me enorm aan.
Geheel volgens Maries methode verzamel ik al mijn boeken en leg ze op een grote stapel op de grond. Vervolgens beoordeel ik ze één voor één. Word ik hier blij van? Indien ja: het boek blijft in de kast. Zo nee: dan gaat het weg. Zo eenvoudig is het.
Terwijl ik mijn verzameling doorspit klinkt de stem van Kondo: ‘Wil je dit boek meenemen naar de toekomst?’ Het is een belangrijke vraag. Veel boeken bewaar ik namelijk vooral omdat ik ze vroeger zo mooi vond. Eraan vasthouden staat symbool voor leven in het verleden. Voor stagnatie. Subiet belanden er meer exemplaren op de nee-stapel. Ze zijn niet langer representatief voor de manier waarop ik nu in het leven sta.
Gelukkig blijk ik ook boeken te bezitten waar ik direct een blij gevoel bij krijg. Deze schitterende omslagen ‘spark joy’:
Het criterium joy hanteer ik overigens in de breedste zin van het woord. Het zijn verhalen die me ontroeren, inspireren of voor altijd anders naar de wereld laten kijken. Het predicaat ‘blij’ als in ‘feelgood’ dekt de lading niet voldoende. Integendeel. Mijn favoriete boeken, waaronder Een klein leven, Anna Karenina en Vele hemels boven de zevende, zijn niet bepaald vrolijk te noemen. Toch ben ik intens gelukkig dat ik ze heb gelezen.
En het resultaat? Een opgeruimde, overzichtelijke boekenkast, waarin de overgebleven boeken veel beter tot hun recht komen. Maar vooral: meer rust in mijn hoofd. De KonMari-methode wérkt. Het blijkt verrassend gemakkelijk om afscheid te nemen van schrijvers die ik niet bijzonder goed vind. Bij ieder flutboek dat ik wegdoe klaart mijn stemming op. Ontspullen voelt fantastisch!
De boeken die blijven bekijk ik met meer aandacht en dankbaarheid. Twee mooie principes die ook ten grondslag liggen aan mijn leesdoelen voor 2019. Op leesgebied ga ik:
- Meer focussen op kwaliteit dan op kwantiteit;
- Vaker e-books aanschaffen, ook in het kader van duurzaamheid;
- Vaker boeken ruilen of weggeven.
