Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Blogpost: Joop Hazenbroek

Over Zwarte Muren

Enige weken geleden moest ik voor een aantal onderzoeken een dag verblijven in het Groene Hart ziekenhuis in Gouda. Niets ernstig, maar dit soort dagen, waar de verveling snel toe kan slaan en waar de meeste tijd wordt doorgebracht met wachten, is uitermate geschikt voor om te lezen en ik had bewust het boek Zwarte Muren van Anthonie Holslag meegenomen.Waarom bewust? Omdat ik in december 2016 ook een groot deel van de dag in het oogziekenhuis in Rotterdam had doorgebracht, toen mijn vader een staaroperatie kreeg. Ik had via Hebban vlak daarvoor het boek In het kille ochtendlicht van Anthonie Holslag toegestuurd gekregen om te recenseren. Vanaf het moment dat ik het boek opensloeg en begon te lezen werd ik geraakt door de manier waarop deze Amsterdamse auteur zijn verhalen weet op te bouwen en zijn personages treffend en met een goede dosis aan humor weet te beschrijven.Datzelfde gevoel kreeg ik ook weer een aantal weken geleden toen ik, wachtend op de eerste onderzoeken, Zwarte Muren opensloeg. Direct kreeg ik weer datzelfde gevoel als eerder. Een herkenbaarheid in schrijfstijl die erg prettig is en een taalgebruik heeft die van een hoog niveau is.Zwarte muren bestaat uit 16 afzonderlijke korte verhalen, die Anthonie geschreven heeft toen hij tiener in de Verenigde Staten woonde. Zijn periode in wat toen het land van Bush was, beschrijft hij in het woord vooraf.  Oorspronkelijk was Zwarte Muren slechts twaalf verhalen maar bij de tweede druk zijn er vier verhalen aan toegevoegd. En met name “Schrijversstoel” is geworden tot een van de betere verhalen.Wat mij betreft is het beste verhaal “In de achteruitkijkspiegel” met een verwijzing naar Rearview Mirror van Pearl Jam. Een verhaal waar de kracht van Anthonie heel goed tot uiting komt. Kort en krachtig de personages neerzetten, de spanning opvoeren en dan even links laten liggen en het verhaal wat uitdiepen en dan weer terug de spanning opvoeren. Zo bouwt hij een verhaal op in lagen die goed in elkaar overlopen.Maar wat zijn eigenlijk Zwarte Muren? Op de achterflap van het boek staat ‘Iedereen kent deze muren’ zei de oude man, terwijl zijn hand haast op een sensuele manier over het gesteente wreef. ‘Dit zijn de muren die onze donkerste verlangens, onze heimelijke gedachten, gevangenhouden. Dit zijn de muren van woede en angst.’ Deze tekst geeft aan op welke manier de schrijver zijn boeken schrijft.Origineel zijn de verhalen van Zwarte Muren al in 1995 afgerond. Geschreven door een boze tiener, die in Watertown, een plaats in de USA die vijf maanden van het jaar bedekt is met sneeuw en eigenlijk alleen maar fastfood restaurants had waar men enig vertier kon vinden. Hier vond Anthonie de inspiratie en vond hij de karikaturen die hij gebruikte. Een man die een elektrische zaag kocht in een achteraf winkeltje is de basis voor het verhaal “duivels geronk” of een vrouw die, wegrijdend van een parkeerplaats in de sneeuw, in haar spiegels kijkt vormt de personage voor “in de achteruitkijkspiegel.” Hij bewondert de op dat moment de klassieke schrijvers zoals Poe, le Fanu maar ook Barnham en Hawker, maar ook de meer moderne schrijvers zoals Stephen King Barker en Koontz en alleen als positieve bijkomstigheid de muziek van ‘dat groepje jonge muzikanten uit Seattle’, vormen de ingrediënten waarin de Zwarte Muren op papier verschijnen.Zijn verhalen worden bewaard en hij studeert af in de Culturele Antropologie. Zijn interesses in het schrijven veranderen en hij schrijft een wetenschappelijk boek; In het gesteente van Ararat, een zoektocht naar de gevolgen van de Armeense genocide. Eind november 2008 kreeg hij te horen dat hij vader werd en dat zijn boek gepubliceerd zou worden. Het leven lachte hem eindelijk toe. Tot die 29 november 2008 om 00.23.Dat Anthonie Holslag deze zwarte muren zo beeldend weet te omschrijven heeft te maken met het feit dat hij op 29 november 2008, dus bijna tien jaren geleden, de zwarte muren zelf van heel dichtbij heeft gevoeld. Hij werd het slachtoffer van zinloos geweld en zoals hij dit zelf beschrijft “Dit was de avond waarin ik door het konijnenhol ging en er anders, gefragmenteerd, uit kwam. Wat volgde was een aantal jaren van nachtmerries. Een aantal jaren waarin ik het zinloze probeerde te begrijpen.”Het indrukwekkende verhaal met betrekking op deze zinloze daad is heel uitgebreid te lezen op de website van Thrillers & more, en op www.anthonieholslag.comIn 2011 herleest hij het manuscript van Zwarte Muren en maakte deze klaar voor publicatie. In deze periode schrijft hij fragmenten van zijn nachtmerries. Hoewel het niet de bedoeling was om weer korte verhalen te gaan schrijven, heeft hij dit toch weer opgepikt als een vorm van therapie. Hij merkte al snel dat Zwarte Muren een onderdeel kon gaan worden met de verhalen die nog uitgewerkt moesten worden. En met name de positieve reactie op het verschijnen van Zwarte Muren, was voldoende om die therapeutische zet te krijgen om een Bloed overgoten Dageraad te schrijven en in 2015 In het kille ochtendlicht.Zwarte Muren is een aanzet geweest tot een prachtig drieluik met verzamelde verhalen die hele mooie psychologische thrillers zijn geworden, met een stevige vleug van Stephen King.In het nawoord van In het kille ochtendlicht schrijft hij; ‘Nu de laatste zin en de laatste punt is gezet, is het tijd, mijn beste lezer om afscheid te nemen’ Anthonie heeft zijn verhalen verteld die hem zoveel trauma’s hebben bezorgd.Als een schrijver zijn persoonlijke ervaringen op deze manier op papier kan zetten dan vraag men zich af waarom hij er maar een minuut over nadenkt om een ander genre te schrijven. Van kinderboek tot een Engelstalig wetenschappelijk boek zijn er inmiddels van zijn hand verschenen en allemaal met diezelfde passie waarmee hij ook zijn drieluik heeft geschreven.Zwarte muren, Een bloed overgoten dageraad en In het kille ochtendlicht zijn prachtige verzamelde verhalen, waarmee Anthonie Holslag zich kwetsbaar opstelt maar ook sterker uit zijn pikzwarte periode komt. Een talent die in dit genre vrij zeldzaam is in Nederland

Reacties op: Over Zwarte Muren