Blogpost:
Ninja Paap-Luijten
Overal houtsplinters en de verdwenen lat ...
Het zweet breekt me al uit als ik eraan denk, want het verhaal is écht goed. Ik hou ervan om de proef op de som te nemen, en voor Kándha heb ik dat gedaan. Door het zowel door “die hard” fantasy fans te laten lezen, als door mensen die doorgaans helemaal geen fantasy lezen – en het werkt. Het verhaal staat; niet als een huis, maar als een stevig fort.
Nu moet het de wijde wereld in. Nou ja, de kleine wijde wereld, want zo veel uitgevers zijn er niet die fantasyboeken in boekhandels weten te krijgen. Ik leg de lat dus hoog voor Kándha; en waar ik het heen stuur, daar hebben ze ook een hele hoge lat. Kan dit manuscript daar overheen springen? Volgens mij wel.
Kom hier met die lat: dit manuscript zet er de tanden in en vreet dat ding op …
... maar als je wilt duimen: graag!
Oh - mocht je je afvragen wat "Kándha" betekent: vader/papa. Dan hoef ik natuurlijk niet meer uit te leggen dat een van de hoofdpersonen in het verhaal een vader is ;) Meer zeg ik niet. Behalve dat het goed is. Steengoed. Ja, ik kan wel zeggen fantastisch, maar dat is zo'n dooddoener als je fantasy schrijft.
(Ik ben nu al zenuwachtig en het duurt waarschijnlijk maanden voordat ik iets hoor! Nou. Wish me luck...)
Lees verder op mijn site
