Blogpost:
Sanne Nijsen
Overhyped books
Iedereen heeft het vast wel eens een keer meegemaakt. Een boek die iedereen geweldig vond, maar jij snapte niet hoe ze in hemelsnaam dat boek goed vonden. Het was afschuwelijk, zonde van je tijd!
Ik moet persoonlijk zeggen dat ik dat regelmatig heb, boeken die mensen geweldig vonden maar waar ik echt helemaal niks aan vond.Ik heb voor jullie een rijtje gemaakt met boeken die ikoverhyped vind. Ik zou deze keer heel graag jullie mening willen horen over deze boeken, zijn jullie het met mij eens? En welke boeken vinden jullie overhyped?
Shatter Me – Tahereh Mafi
Dit boek staat zeker hoog in mijn rijtje van overhyped books. Dit boek vond ik echt zonde van de tijd. Dit kwam voornamelijk omdat het té voorspelbaar was en de hoofdpersoon kon in situaties die levensbedreigend waren alleen maar denken om tegen het been van iemand anders aan te rijden. Eigenlijk was dat meer een spoiler over het hele boek. Mensen zeggen wel dat het in de Nederlandse versie minder erg is, maar zeker in de Engelse versie was dit erg. Ik heb het tweede deel van The Touching Juliette serie wel liggen, maar ik twijfel heel erg om er aan te beginnen. De enige reden waarom ze er nog liggen, is omdat ze eigenlijk een ontzettend mooie cover hebben, wat naar mijn idee het enige leuke punt was aan het hele eerste deel.
Throne Of Glass – Sarah J Maas
Het concept is wel leuk, alleen de uitwerking is een stuk minder. Ik moet ook persoonlijk zeggen dat ik pas na de eerste 150 pagina’s een beetje in het boek kwam. Het begin is naar mijn idee vrij houterig, waardoor je moeilijk in het boek kwam en het sneller wilde wegleggen. Ik heb echter wel doorgezet en uiteindelijk wordt het boek ook beter. Maar het word naar mijn mening niet zo goed als mensen zeggen dat het wordt. Het is een oké boek, niet meer en niet minder.
A Court of Thorns and Roses – Sarah J Maas
Ik begin te vermoeden dat ik geen fan ben van de schrijfstijl van Sarah J Maas. Ik weet dat sprookjes voorspelbaar zijn, maar als het een remake is, verwacht je dat toch wat minder. Zo is het Marissa Meyer wel gelukt met haar serie The Lunar Chronicles, dus snap ik niet waarom het Sarah J Maas niet is gelukt. Dit boek is een soort retellingvan Belle en het Beest. Echter is het ontzettend voorspelbaar. Natuurlijk zijn sprookjes voorspelbaar, maar waarom lukt het Marissa Meyer wel met haar serie The Lunar Chronicles? Het hele boek is vrij vaag, moet ik zeggen. Het is leuk om te lezen, tot het einde. Ik las met open mond, maar niet omdat het goed was, maar omdat het einde bagger, maar dan ook bagger slecht is. Ik weet dat dit boek de eerste van een serie is, maar hoe dit boek eindigt. Hoe kan je er dan een serie van maken? Ik zal niks spoilen over het einde, echt niet. Sommige mensen vinden het einde geweldig, maar ik ben zeker niet één van die mensen.
Alice in Zombieland – Gena Showalter
Zombies! Boeken over zombies vind ik geweldig. Je kan er ook veel verschillende kanten mee op. Zeker het concept van Alice in Zombieland vind ik gewoon ontzettend gaaf. Dat je als het ware uit je lichaam moet treden om een zombie te kunnen doden (dat je alleen maar een soort ziel bent), en dat niet iedereen de zombies kan zien. Een super gaaf concept en echt iets waar ik fan van ben! Echter is de uitwerking (het verhaal eromheen) erg slecht. Het begin is niet echt super, een standaard begin, maar goed, een begin is altijd moeilijk, toch? Echter is de hoofdpersoon vrij irritant, omdat ze denkt dat ze alles kan maar dat dus niet kan. En verder kan je wel raden hoe de gebeurtenissen verder zijn. Jammer, misschien dat het tweede boek beter is. Maar voorlopig staat hij niet boven aan op mijn TBR-lijst.
The Hunger Games – Suzanne Collins
Do not hate me for this. Maar ik vind het niet geweldig. Dit heeft grotendeels te maken met het feit dat het zo voorspelbaar is, omdat er dus twee opvolgende boeken zijn. Ook snap ik niet waarom er nog twee opvolgende delen zijn, want het boek is naar mijn idee gewoon afgesloten na het eerste deel. Er is geen open einde, helemaal niks van zoiets. Het is ook één van de weinige boeken waarvan ik niet wil weten hoe het verder gaat met de hoofdpersonen.
Ja Katniss is een sterk hoofdpersonage, maar als het boek mij gewoon niet raakt, dan vind ik er gewoon niks aan. Ik kan er zelf niks aan doen.
Divergent trilogy – Veronica Roth
Deze drie boeken heb ik wel alle drie gelezen, maar de hele hype rond de boeken is voor mij nog steeds een raadsel. Ja het eerste boek is leuk, leest vlot en het idee vind ik leuk. Echter zijn de twee opvolgende delen verschrikkelijk ten opzichte van het eerste deel. Het leek meer of Veronica er zelf geen zin meer in had, omdat ze drie delen van de serie moest schrijven, en maar wat gedaan heeft.
Het enige leuke aan deel twee en deel drie is het einde van de hele serie. Dat was toch iets wat origineler was, waardoor ik het boek toch een ster extra gegeven heb.
Naar mijn idee ben ik ook niet de enige die het bovenstaande denkt, meerdere mensen vinden alleen het eerste boek van de serie leuk. Ik ben dus ook één van die mensen.
Het eerste boek behoort ook onder de overhyped boeken categorie. Waarom? Omdat ik het boek niet geweldig vond, maar ik vond het okay. Niet super of geweldig. Een drie sterren boek. Een oké boek waarvan ik niet echt een idee heb dat ik het ooit nog een keer zal gaan lezen.
(De divergent serie staat niet op de foto, omdat het half om half is naar mijn idee van het overhyped gedeelte. Dit komt omdat het eerste boek gewoon leuk is)
Even voor de duidelijkheid, voordat iemand gaat haten, dit zijn puur mijn meningen en niet die van andere mensen. Dit is hoe ik tegenover de boeken sta en wat mijn mening is tegenover deze boeken. Jij kan misschien een hele andere mening hebben, of misschien wel dezelfde.En voor de mensen die bij de bovenstaande boeken hetzelfde hebben, maar wel de rest van de serie gelezen hebben (Divergent) uitgesloten, wordt het beter?
Lees verder op mijn site
