Blogpost:
smitaki3
Sprookjes voor de donkere winters
Karin Duve heeft op geraffineerde wijze een wereld van internationale sprookjes, mythen en legendes samengebracht in één verhaal over prinsessen, een dwerg, ridders en draken. Het is een pleidooi voor meer vrouwen in stoere ridderromans: De ontvoerde prinses
Naema Tahir heeft westerse sprookjes een hedendaags en moslimjasje gegeven met een satirische kijk op vooral de rol van de moslimvrouw die in alles mannen moet gehoorzamen, zonder sluier een hoer is, niet intelligenter als een man kan zijn, tot haar huwelijk maagd moet blijven en alleen maar in de weer om zo vroom mogelijk te zijn. Een heerlijk sarcastische verhalenbundel: Groenkapje en de bekeerde wolf.
Rascha Peper schreef een sprookjesachtig verhaal over een meisje dat in een put valt, veel mensen zoals haar vader en haar vriendje ontroostbaar achterlatend. Het verhaaltje is geïnspireerd door de Griekse mythe van Orpheus en Eurydice, maar klinkt als een waar onderwatersprookje: Waterscheerling.
De Siberische schrijver Juri Rytchëu schreef een sprookjesachtig verhaal over een pas getrouwde visser die op het ijs vast komt te zitten, terwijl zijn vrouw op de wal angstig naar zijn terugkomst uitkijkt. Er is de legende dat sommige mensen, die een tijd op drijvende ijsschotsen overleefd hebben, terugkomen als een weerwolf. Wat gaat er van de visser worden? Lees het ontroerende verhaal Teryky.
De recentelijk overleden Israëlische schrijver Amos Oz schreef ook een sprookje voor volwassenen. Er was eens een dorp aan de rand van een bos, waar alle dieren verdwenen en de schoolkinderen dieren alleen uit boekjes kenden. Tot er op een dag een groepje leerlingen opstond om de zaak te gaan onderzoeken: Plotseling diep in het woud
Lees verder op mijn site
