Blogpost: Marloes

Tour de Farce... of toch Tour de Wobbe

29-04-2015 door Marloes

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Tjah, daar is het boek dan... Maar waar moet je starten? Start je aan de kant van 'Tour de Farce', geschreven door Gert Jan de Vries,  of begin je toch met 'Tour de Wobbe', door Joost Heyink. Twijfel... Twijfel... Uiteindelijk geeft een heel 'stom' feitje voor mij de doorslag: Joost Heyink ken ik, als schrijver. Van hem weet ik hoe hij schrijft (en ik vind zijn boeken leuk), dus ik ga eerst Gert Jan de Vries' boek proberen. Wanneer dat dan niet leuk is, kan ik altijd eindigen met het 'leuke' stukje. Grote fout? Ik heb geen idee! 

Het boek van Gert Jan de Vries begint in ieder geval heel grappig en herkenbaar. Ik ben zelf geen wielrenner, maar ik loop al wel een paar jaar op deze aarde rond, dus ik heb wel het een en ander meegekregen van de Tour de France. 'De Mart' is mij natuurlijk ook wel bekend! Ik heb niet veel met wielrennen... Ik kan moeilijk begrijpen dat je uren naar een stelletje fietsers gaat kijken, maar toch.. het zal wel ergens leuk zijn. Er zijn immers genoeg mensen die dat heel graag doen?! Ik zie mijn zomers liever anders ingedeeld;-)

Maar goed, terug naar het verhaal. Iets wat ik echt heel erg mooi vind in dit verhaal, is de 'herkenbaarheid'. Zeker na het lezen van een diepgaand boek als Lawaai dat nooit stopt van Patrick Ness is dit boek lekker! Het is niet lastig, je hoeft niet al te veel na te denken en af en toe kun je lekker lachen. De anekdotes springen van het blad af; sommige bekend, anderen minder bekend. Zo is de passage over het koningslied, naar mijn idee, op lachwekkende wijze verwerkt in het verhaal.

Ook opmerkingen als "Parijs is nog ver" en "Mogen we zeggen dat collega Spaak er de rest van de avond bij zat als een kleuter die net zijn laatste knikker had verloren aan een jongen in een lange broek? Ja, dat mogen we zeggen" verwijzen op subtiele en minder subtiele wijze terug naar opmerkingen door (bijna) grootheden. Daarmee is dit boek wel 'eindig'. Over laten we zeggen 100 jaar, weet niemand meer wie de opmerking 'ja, dat mogen we zeggen' altijd maakte en vervaagt het beeld van 'De Mart' ook wel wat. Ook weten we dan misschien niet meer wat een 'Kiloknaller' is of wie de hand op het achterwerk van Maxima legde. 

Tour de Farce - om even weer naar het boek te gaan - is dus vooral een LEUK boek. Mag ik dat zeggen? Nee, dat mag ik niet zeggen. Ik ben namelijk nog niet zo heel ver. Maar tot nu toe boeit het verhaal me. Niet omdat het hoogstaande literatuur is, niet omdat de personages zo diepzinnig zijn of omdat de verhaallijn zo mooi is opgebouwd. Nee, gewoon omdat het LEUK is. Omdat ik dingen herken, omdat ik dingen zie vanuit onze wereld. En mag je koning Willem-Alexander dan 'Koning Willy' noemen? Gewoon, omdat je Gert Jan de Vries heet en een satirisch boek schrijft over de wielerwereld en de journalistiek daaromheen? Van mij mag je!