Blogpost:
Patrick Berkhof
Zoals het begon in 2003
Het zal vast een mooie zomer zijn geweest met warmte en een blauwe lucht met mooie wolken toen ik met mijn blauwe nog lege dummie op schoot in mijn tuin zat. De eerste pennenstreken vormden een schets van een droom van de nacht: het labyrint. Zo eenvoudig kan een begin zijn, niet wetende dat het mij de volgende dertien jaar in de ban zou houden. Er ontstond een fantastische labyrintwereld, uiteraard met één groot geheim. En nu na zoveel jaar voelt het enorm vreemd om het publiek kennis te laten maken met iets wat al zoveel jaren een soort van geheimpje is geweest. Maar het verhaal is gemaakt om gelezen te worden, zo heb ik het altijd voor mij gezien; mensen moesten dit lezen want het is geweldig.
Ik had toen nog helemaal geen kaas gegeten van schrijven. Ik schreef wel korte verhalen waarvan ik dacht dat ze helemaal top waren. Maar na een inzending aan een magazine kwam een kort verhaal zwaargehavend terug en een van de commentaren was: lees eerst eens een boek over hoe je moet schrijven. Nou, dat ging ik doen: boeken lezen over boeken schrijven, cursussen volgen, meetings, seminars en vooral blijven schrijven. Vallen en opstaan. Kreten als: schrijven is schrappen en kill your darlings kwamen voorbij (grappig als ik mensen die kreten zie gebruiken bij commentaar. Dan denk ik altijd: ha, jij heb ook die boeken gelezen over boekschrijven) Ik hield het toen nog bij korte verhalen en regelmatig deed ik mee met schrijfwedstrijden. Na een aantal pogingen eindigde ik bij de Paul Harlandprijs op de achtste plek. In de daaropvolgende jaren eindigde ik steeds met twee verhalen in de top 20 (van de 200+ inzendingen). Nog wat korte verhalen verder en één daarvan werd gepubliceerd in Pure Fantasy. Ik was er klaar voor. Het grote werk kon beginnen. Samen met mijn schrijfcoach en redacteur Eisso Post ging ik aan de slag. Na vijftien versies was ik tevreden met mijn manuscript en opeens is Djizary binnenkort dan klaar om door jou te worden ontdekt.
Lees verder op mijn site
