Dit is een waar gebeurd verhaal, dat van Alice L., dat van een gebroken bestaan dat vervolgens geduldig werd heropgebouwd. Alice was pas tweeënhalf jaar oud toen ze bij een verbitterde en wrede vrouw werd geplaatst die de rol van haar grootmoeder had overgenomen. Zeventien jaar lang werd ze van tederheid beroofd, vernederd, geslagen en met geweld gedwongen om voedsel te eten. De slagen laten sporen achter die blauwe plekken worden genoemd. Maar er zijn ook de kneuzingen van de ziel die je ertoe aanzetten om alles op een dag te willen stoppen. Toch heeft Alice het overleefd. Na twee zelfmoordpogingen en een verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis heeft ze eindelijk de touwtjes weer in handen genomen. Vandaag de dag is ze een bijna ontplooide vrouw die ons hier een ontroerende getuigenis geeft.
