Gedetailleerde beschrijving van het leven van Anna Anderson (1901-1984), die waarschijnlijk de jongste dochter was van tsaar Nicolaas II van Rusland, die met zijn gezin in 1917 door bolsjewieken werd vermoord. De schrijver ontmoette Anna Anderson in 1972. Er volgde een bijzondere samenwerking waarbij hij probeerde te ontdekken of deze opmerkelijke vrouw werkelijk de laatste overlevende van de tsarenfamilie, groothertogin Anastasia, was. In 1989 verwierf de schrijver de grootste collectie Romanov-memorabilia uit privé-bezit, waaronder documenten, brieven, schilderijen, tientallen foto's -waarvan vele door de tsarenfamilie zelf genomen- en meer dan honderd uur unieke geluidsbanden waarop Anastasia zelf over haar leven vertelt. Mede dankzij de medewerking van Anna Anderson/Anastasia zelf en vele andere betrokkenen en hun families was de schrijver in staat feiten achter de mythe aan het licht te brengen. Maar bovenal laat hij in het boek een meisje zien dat voor het leven getekend werd door de wreedheid van de bolsjewistische bewakers en dat haar leven lang zowel de anonimiteit zocht als de bevestiging van haar ware identiteit.
