In deze nieuwe tekst beschrijft Willy Roggeman als een chroniqueur enkele cruciale momenten uit zijn eigen bestaan. Naakt en beklijvend proza. De auteur hierover: 'De vooravond van Mamans verjaardag, toen zij honderd zou zijn geworden, het is ruim een maand geleden, begon ik deze aantekeningen. Ik zal ze allicht niet herlezen. Zij zijn doodgewoon. Iedereen is in staat tot het schrijven van een kroniek over het alledaags absurde. Dit is hooguit de kroniek van een polychroom eremiet over een betoverende katastrofe.'
Dit document vormt samen met het gedicht Cadenas het sluitstuk van het Post Opera Supplementa, de allerlaatste fase uit Willy Roggemans omvangrijk oeuvre.
Bekroond met de Plantin-Moretusprijs 2009
Dit document vormt samen met het gedicht Cadenas het sluitstuk van het Post Opera Supplementa, de allerlaatste fase uit Willy Roggemans omvangrijk oeuvre.
Bekroond met de Plantin-Moretusprijs 2009
