Niet langer zullen Gonzalo en Carla heimelijk met elkaar vozen onder dezelfde poncho, nauwelijks afgeschermd van de moeder die in dezelfde kamer tv kijkt. Hun puberliefde wordt in de kiem gesmoord. Maar als Gonzalo haar na negen jaar terugziet, krijgt hij een tweede kans. En mét haar een opgave, namelijk vader zijn. Want terwijl hij zich in de tussentijd verloor aan de poëzie, heeft Carla een zoon gekregen. En al is Gonzalo niet diens biologische vader, hij moet en zal het beter doen dan de nutteloze mannen uit zijn eigen familie.
Helemaal wil dat echter niet lukken, Gonzalo is en blijft ‘bijna een vader’. Wanneer hij eindelijk een dichtbundel weet te publiceren, verliest hij de vaderambities uit het oog, en ook zijn zoon. Het duurt achttien jaar voordat er weer enige hoop gloort op een hereniging. De appel blijkt niet ver van de boom te zijn gevallen, want ook de jongen is verzot op poëzie. Bijna een vader is een roman over het gewicht van liefde, over vaderschap en de tragikomische bevrijdingsstrijd van een man die iets heel anders had verwacht van het leven.
